20 Şubat 2010 Cumartesi

Dünden geriye kalan kelimelerim

Bugün yine ofisteki masamdan yazıyorum bu postu. Hava bana inat yapıyor yanıma fotoğraf makinamı almadım ya. Birkaç gün önce çizgi filmden kaçan bulutları çekeyim diye almıştım yanıma ama o gün gerçekten kaçmışlar malesef.Oysa bir önceki gün ne de güzeldi gökyüzü. Bir gün ılık ama yağmurlu, bir gün soğuk ama güneşli..

Dün önemli bir gündü benim için. Canım anneciğimin doğum günüydü. Keşke birlikte kutlayabilseydik. Pastasını üfleyip kocaman dilimlerden yeseydik. Artık bir dahaki doğum günlerinde inşallah. Şimdi bir kere de burdan kutluyorum zuzumun doğum gününü.."Mutlu yıllaaar sana zuzuuumm iyiki doğğdunn seni çook seviyorum.." 

Doğum günlerini her zaman çok sevmişimdir. En çok da kalabalık olanlarını. Tüm aile birlikte olmalı böyle kocaman bir sofra ve güzel yemekler eşliğinde, çalınıp söylenmeli, anılardan bahsedilmeli, tabi bolca da fotoğraf çekilmeli. Annemi ve babamı artık daha iyi anlıyorum. Anladıkça daha çok şey bilmek istiyorum. Bana bir çırpıda yaşadıkları herşeyi anlatsınlar, onlarla yaşayayım bir kez daha ben de istiyorum.. Henüz çalışmıyorken bir gün Kayıp Gül adlı kitabı okudum. Tavsiye ederim. Orda bir kız ile annesinin hikayesi anlatılıyordu. Okuduktan sonra epey etkilendim. Ağladım bir süre. Kız annesini aslında o kadar da iyi tanımadığını, duygularını  o kadar iyi bilmediğini anlıyordu. Ben de düşünüyorum bazen onlar hakkında bilmediğim ne çok şey var. Sormak istediğim ne çok şey. Bana her şeyi teker teker anlatsınlar istiyorum. Ne de güzel olur. Konuşacak ne çok şeyimiz var. Gelince bir başlangıç yapalım şöyle tanışmanızın ilk günlerinden başlayarak..

Çoğu şey zaman geçtikçe farklı görünüyor insanın gözüne. Zaman bambaşka bir biçimde gösteriyor bize kendi yöntemiyle farklı zamanlarda olup bitenleri. Hani genelde deriz ya "şimdiki aklım olsa "diye ben de öyle diyorum eskiler için şimdiki aklım olsaydı diye. Neyse nerden geldik buraya hatırlayamadım kafam dağınık biraz bugün. Güneş de camdan gözüme vuruyor zaten. Demem o ki şimdi ailem çok da kıymetli benim için eskisinden olduğundan. Artık anladım, yaşadım, tecrübe ettim. Çok şey kazandım. Hayatımızdaki bazı şeylerin yerlerini zaman zaman değiştirmek gerekiyormuş bunu da öğrendim. Alışkanlıklardan da kurtulmalı, yeniden başlamalı, enerji depolamalı. Annemin doğum günü vesilesiyle ben de pek bir enerjiktim dün. O doğdu ya benim de içim içime sığmadı:) Benimle birlikteyken annemi de babamı da uzaktan izlemek isterdim ama küçük halimle olmalı. Nasıl da merak ediyorum o zamanları. Dün eski fotoğrafları gösterdim arkadaşlarıma sanırım ordan esti bu fikirler. Ara ara hayal kuruyorum böyle zamanla ilgili. Ne tuhaf hayat. 

Eskiden annemin yaptığı herşey bir çırpıda oluverir gibi gelirdi bana. Şimdi bakıyorum da nasıl emek nasıl çaba istiyormuş her biri meğer. Nasıl da yoruluyormuş benim zuzum. Anlamak, farketmek; önemini artırıyor, yakınlaştırıyor, yoğunlaştırıyor.  İyiki varsınız canım annem ve babacım bir tanem. Sizi çoook seviyorum..


Not: Foto ulus pazarı dönüşünde minibüs durağında çekilmişti...Kalpler hariç tabi:)


Not: Yarın da babamla ilgili bir post yazacağım duyurulur. Okumadan geçmeyin sakın:)

6 yorum:

  1. Okuyup da yorum yapmadan geçmek olmaz bu yazıya. Eski fotoğraflara bakınca zaten ister istemez bir zaman yolculuğuna çıkıyorsun; ve bu kısa ama uzun yolculuklar da insana bir şeylerin değerini daha iyi anlamasında yardımcı oluyor ister istemez... Kutlu olsun annenin doğum günü :) ... Allah kavuştursun... Sevgiler Tuğbacım...

    YanıtlaSil
  2. Canım yazını okuduk,bizde çok duygulandık.Sizleri çok özledik.Artık gelince bol bol anlatırız eskilerden,merak etme,anlatacak okadar çok şey varki.Aslında sen zaten hepsini biliyorsun,bol bol konuşurduk hep birlikteyken.Bol bol sorardın zaten meraklı taze seni.Öptük kocaman,ikinizi de.BYE BYE......

    YanıtlaSil
  3. Anılcım;
    yorumun için teşekkür ederim.dediğin gibi eskiler ortaya dökülünce o güzel zaman yolculuğuna çıkıyor insan her halukarda.fotoların anlamı da onlara verdiğimiz değerler ölçüsünde artıyor yoğunlaşıyor.anneme ileticem canım kutladığını..sevgiler..en kısa zamanda görüşmek dileğiyle..

    YanıtlaSil
  4. Annecim; zuzucum;
    siz yazılarımı okuma ve duygulanma konusunda zaten bir numarasınız heehe:) gelince artık gece yarılarına kadar otururuz sohbet ederiz ne güzel..daha benim ooo merak ettiğim bir dolu şey var:)kocaman öpüyoruz biz de sizi..mucks

    YanıtlaSil
  5. demişsin ya annemin yaptıkları çabucak oluyordu ama yoruluyormuş diye ben de bunu sık sık düşünürüm annem hala gece uyuyana kadar bir çok şeyle meşgul evde çoğu zaman şaşıyorum bu enerjisine

    YanıtlaSil
  6. Gece;
    annelerin enerjileri hiç bitmiyor sanırsam dimi..ben de anne olursam bir gün acaba bende enerji dolacak mıyım merak ediyorum. sanki şu halime bakınca fos çıkıcakmişım gibi geliyor ama:)enerji önemli bişey çok..bir de hava güzel oldu mu tamam işte. benim güzel havalarda depolamam lazım biraz.

    YanıtlaSil

Yorumlarınız ve paylaşımınız için teşekkürler. Mutlu kalın:)