18 Temmuz 2010 Pazar

Fotoğraflardan güç alarak tam gaz devam etmek


Herkese merhaba; yine başladı anılara yolculuk. Bloguma yazmayı özlemişim. Burası artık başka türlü bir şey oldu benim için anlatmakla bitiremeyeceğim. Masal diyarlarına açılan gizli tüneller ya da kapılar gibi. O kapıdan geçince içime yolcuk ediyorum adeta. Bulup çıkartıyorum ne varsa kenarda, köşede, karanlıkta kalan. Çeyiz sandığımı karıştırır gibi karıştırıyorum her bir noktayı, anıyı. 

Türkiye'ye giderken yolculuk berbat geçti bu sefer. Susmak bilmeyen bir bebek vardı tam arkamızda. Ve onu bu işkenceden kurtarmaya hiç de gönüllü olmayan bir anne baba. Zaten annesi o kara çarşafın ve peçenin altından daha çok korkutuyordu ya çocuğu neyse. Zavallım şişti ağlamaktan. Havaalanında da zaman daha çabuk geçti bu sefer izmir uçağını beklerken. Günün en kötü tarafı izmir'e iniş oldu herhalde. Korku filmleri gibiydi aynı. Şimşek her çaktığında uçağın içi aydınlanıyor yanımdaki Cezayir'li kız bembeyaz yüzüyle kelime-i şahadet getiriyordu. Neyse ki indik sağa salim. İlk güzellik yiğitin annesi ile babasının bizi almaya gelmesi oldu. Çok sevindik tabi özlemişiz. Ama benim için daha büyük bir süpriz vardı sırada evde beni bekleyen. Hiç de konduramadığım bir sürpriz. Eşim benim için organize etmiş ve annemle babamı izmire çağırmış.. Eve vardığımızda balkondan manzarayı izleme bahanesiyle beni çağırdılar sonra bir de ne göreyim balkondaki koltuklarda karanlıkta iki gülen surat. Benim canlarım..Nasıl da sevindim, çoştum. İyiki geldiler. Birlikte gezdik dolaştık, sadece iki gün kalabildiler ama güzeldi, iyiki böyle bir sürpriz yaptı eşim. Tam da bu sıralarda ona; bana eskisi gibi sürprizler yapmıyorsun demişken..


Bu kediciği çok sevdim ben. İzmirde; Karşıyaka'da bir evin penceresi burası. Nasıl da temiz ve pofuduk tüylüydü görmeliydiniz. Geleli bir haftayı geçti bile. Alışmak yine zor oldu buralara. Sudan çıkmış balık durumları epey bir sürdü. İnsanın bir yanı orada kalıyor ister istemez zaman kısıtlı olunca. Yapamadığı şeylerin aklında kaldığı gibi. Cezayir'e ilk inişte sanki hiç gitmemiş olmanın hissi ilerleyen günlerde daha da çok çöküyor insanın üzerine. Türkiye'ye indiğinde de sanki tatil hiç bitmeyecekmiş gibi oluyor. Şimdi düşünüyorum da sanki hala gidiş zamanını bekliyor gibi hissediyorum. Memleket özlemi bu kadar mı bitmez bir şeymiş diyorum..

Günler orada bu seferkindan daha bile hızlı aktı. Genelde yazın böyle oluyor sanıyorum. Hem düğün telaşı vardı yakın bir arkadaşımın hem de yazlıklara gitme hevesiyle dolup taşıyordum. Yalnızca Urla'ya ve daimi hastası olduğum Kefken'e gidebildik bu sefer Ereğli'ye gidemedik malesef. Oysa orada da denizin karşısında mangal keyfini tatmak istiyordum içten içe. Neyse ki bunları başardık diyorum. Çeşme planımız vardı aslında ama onu da yapamadık. İzmir'de biraz fazla kaldık bu sefer o yüzden İzmit'i gezmeye çok fırsatım olmadı diyebilirim.Yine de İzmir'de bostanlı pazarına gitmeyi ihmal etmedim tabi.  Döndükten sonra iki gün de yazlıkta kaldık. İki gün sanki birkaç saate eşti. Yine de denizle, arkadaşlarla, kavuşmak güzeldi. Ama herşeyden güzeli aileme kavuşmaktı. Her ne kadar kumlara uzanıp denizin sesini dinleyemesem de en azından karadenizin sularına bırakabildim kendimi. Şimdilerde çektiğim fotoğraflara bakıp iç geçiriyorum bol bol ve o anları anıyorum. Geride bırakıp geldiğim tüm güzellikleri..

Bu hamakta sadece bir defa uzandım. Gölgenin gelmesini bekledim biraz. Çünkü genelde fotoğraftaki gibi güneşli oluyor öğlen vakitlerinde. Yine de akşamüstü 10 dakika da olsa orada keyif yapmak iyi geldi..
Bu da bahçemizden bir güzellik. Küpeli çiçek..Nasıl da narin, nasıl da sevimli..Bakmaya doyamıyor ki insan.

Bu da vazodaki bıdık mor çiçek..İnsanın içini açan cinsten.


Yemek fotoğrafı koymadan yapamam biliyorsunuz. Midye yemeği çok özlemişim. Hem doya doya yedim hem de fotoğraflamaktan kendimi alamadım yine..Şu güzelliğe bakın yahu; limonla da ooff misler gibi..

Bu da bahçedeki mangal keyfimiz. Cezayir'den getirdiğimiz şaraplarımızla keyif yaparken. Şimdi ışınlanmak ve laptopun ekranından geçip o masadaki boşluğa oturuvermek isterdim. Bu da fazla film seyretmenin getirisi olsa gerek :)
Bu baykuş'u İzmir'den Kızlarağası Han'ından aldım. Görünce tabi dayanamadım. Gözlerim her yerde baykuş aradı zaten. Artık takıntı oldu sanırsam. Yavaş yavaş bir sürü şey birikiyor baykuşlar ile ilgili.. Şimdilerde moda da oldu ya artık o yüzden bulabilmek kolay oluyor allahtan. Benimki eskilerden gelen bir sevgi; bir karga bir da baykuş benim için hep özel olmuştu.. Baykuş sevgisi de çizgi filmlerden kalma. Oradaki baykuşlar hep akıllı,bilge, tonton ve bol kitap okuyan tipler olmuşlardır bu da bende bir sempati oluşturmuştu zamanında.

Bu da yine o han'dan aldığım anahtarlığım. Henüz asacak bir yerimiz olmadığından ben şimdilik doğalgaz sobasının borusuna astım. Yeni evimize taşındığımızda artık ona özel bir yer yaparım diye düşünüyorum.


Bu fotoğraf da en çok sevdiklerimden. Gelirken albümün içinden arakladım :) Şimdi buzdolabımda duruyor. Scanner'dan aldığım bir kopyasını da çerçeve yapıp ofisteki masama koyacağım..Maşallah benim güzellerime.. Daha uzuuuun seneler yüzünüzdeki bu gülümseme eksilmesin; iyiki varsınız iyiki annem babamsınız sizi çooook seviyoruuum. Ve özledim bile çook..

Bir dahaki yazımda Fulya'nın düğününde çektiğim fotoğrafları da sizlerle paylaşacağım bakalım beğenecek misiniz?

Herkese güzel bir hafta diliyorum. Ve bu güzel pazar gününün keyfini benim için de çıkartın..

18 yorum:

  1. Tuğbaaa o pencere ve kedi bizim eve aittt ;))
    şaka bir yana bende İzmir Karşıyakada oturuyorum:)
    güzel bir tatil geçirmiş olmana sevindim.hoşgeldin tekrar sevgiyle kal SLN

    YanıtlaSil
  2. Canım yaaa valla olur mu olur yaa:):)bir an gerçekten öyle sandım biliyor musun? aklıma gelmedin değil ama fırsat yaratamadım ki ben..her gelişte liste yapıyorum şu arkadaşım var blogtan da diye bir dahakine buluşma yapalım ben başlatayım zamanını ayarlayalım o zaman erteleyemeyiz de hem süper olur birkaç arkadaş var böyle blogdan:):)karşıyakada olman da süpermiş ya bir ara bana yaz yine nerdesin merak ettim.yiğitlerin evi atakentte emlak bankası konutlarında..öpüyorum canım..sevgiler

    YanıtlaSil
  3. buluşma süper olur canım.kısmetse bir dahaki gelişinde görüşürüz.
    ben Alaybeyde oturuyorum.Karşıyaka çarşıya çok yakınım.

    YanıtlaSil
  4. Tuğbacım ne güzel yazmışsın yine, o alışma evresini çok iyi tanıyorum
    bir an önce atlatmanı diliyorum. İzmir deki bahsettiğin hanı merak ettim, şu an çok belli olmasa da belki İzmir de yaşama olasılığımız var, ben çok istekliyim bakalım kısmet. Sevgilerimle

    YanıtlaSil
  5. O kadar dolu dolu bir post olmuşki, bayıldım. Zaten İzmirim ve ilçelerinden bahsetmekten hatta sadece isimlerini bile söylemekten okumaktan çok keyif alırım. Türkiyedeyim ama malesef memleketime yılda bir kere bile gidemiyorum. Bir kaç yılda bir ancak işte. Neyse bol muhabbetli cezayir şarabıyla neşelenen masaya bayıldım, afiyet şeker olsun. Hamakta çok vakit geçirememişsiniz ama ben resme baktıkça İzmirimin havasını soluyup o hamakta olmak için neler verirdim diye düşünmekten kendimi alamadım. Midyeleri görünce ah ah diye iç çektim Ankarada da var hatta dün aldım ama ordaki gibi tadı olmuyor yada bana öyle geliyor. Yarım kalan gidilmek istenen ama fırsat bulunamayan yerlerede umarım en kısa zamanda gitme fırsatınız olur. Sevgilerimle

    YanıtlaSil
  6. eşinin süprizi çok hoş resimler de öyle emim bu güzel resimler sana uzun zaman yetecek keyif verecek

    yazmanı merakla beklediğim bir konuda mimliyorum seni bu adreste http://ge-ce.blogspot.com/2010/07/yeni-bir-mim-internette-yemekteyiz.html

    YanıtlaSil
  7. merhabalar,ne güzel resimler bunlar...Alışma devrenizi bir an önce atlatmanızı diliyorum zira çok zordur eminim.Sevgilerimle

    YanıtlaSil
  8. Canım;beyaz kebeeleek;
    alaybeydesin demek ohh süper.bir dahakine o zaman çarşıda gezeriz seninle.seninle bilmediğim yerleri keşfe çıkarız:)ne güzel olur.yaza denk geldimi tatille görüşmek zor oluyor arkadaşlarla ama kış zamanı kesin yapalım organizasyon not alıyorum kocaman harflerle.unutmayalım diye..artık daha sık haberleşelim canım.öpüyorum kocaman.takipteyim yine:)..sevgiler

    YanıtlaSil
  9. Deryacım;
    alışma evresi çok zor oluyor inan..böyle arada kalmış insanlar gibiyiz.ne tam orada ne de burada.yine de insanoğlu alışıyor işte böyle evrelerden geçerek de olsa..izmir güzel yer valla.ben çok seviyorum artık.eskiden önyargılıydım biraz ama..han çok güzel.kızlarağası hanı..biz de taşınırsak yakın zamanda ki daha var siz o zamana gelmemiş olursanız misafirimiz olursunuz senle gezeriz buraları..çok güzel yerler inan..ankarada ulustaki hanlar gibi..bir tek denize ulaşmıyor onların sonu hepsi o..öpüyorum kocaman canım.yeniden haberleşmek dileğiyle

    YanıtlaSil
  10. Sevgili Atölye Kedi;
    Çok teşekkür ediyorum önce güzel kelimelerin için.izmir bambaşka bir yer gerçekten de.ne kadar çok şey yaparsan yap aklın kalıyor mutlaka birşeylerde.hamak izmirde değildi ama izmitte yazlıkta bizim kefken'de..urlaya da atmak lazım bir tane hamak aslında ne harika olur.şimdi o taraflarda olmak için neler vermezdim..inşallah bir dahakine bolca zaman olur de gezilemeyen yerler gezilir görülür dedin gibi canım..öpüyorum kocaman. sevgiler

    YanıtlaSil
  11. Geceeee;
    canım teşekkür ederim beğendin demek fotoğraflarımı..valla yettirmeye çalışıyoruz işte fotoğrafları:)keyiflendiriyor tabi hem de nasıl;hüzünlendiriyor da ama..bu yemekteyiz ile ilgili yazdım zaten sana yine yazarım detaylarla ilgili..kocaman öpüyorum.bence bu süper bi proje olmuş valla..sevgiler

    YanıtlaSil
  12. Sevgili Aylin;
    çok teşekkür ediyorum. alışma evresi yavaş yavaş atlatılıyor.güzel taraflarını görmeye çalışıyoruz işte..alıştık mı da dönmek zor oluyor tuhaftır:)insanoğlu işte..fotoğrafları beğenmene de çok sevindim. yeniden haberleşmek dileğiyle.kocaman sevgiler

    YanıtlaSil
  13. Tuğba geldin döndün bile mi canım yaaa görüşemedik desene :((( Sağlık olsun artık.. Bizde düğün, tatil telaşı derken ancak kuyabildim yazıları ama bir daha ki sefere artık..

    YanıtlaSil
  14. Canımın içi seni çok seviyorum.Bebeğim benim.Olsun kısa da olsa sizler le olmak gerçekten anlatılamaz keyif idi.Bir daha ki sefere inşallah,daha çok zamanımız olacak.Aksilikler işte.Olsun yine de herşey çok güzeldi.Sizleri çok ama çok seviyoruz,her gün birlikte olsak bile yine de doyulmazsınız.Öpüyoruz.Çoooooookkkkkkkkkkkkk .çok.CANLARIMIZ BİZİM.

    YanıtlaSil
  15. Alevcim;
    canım valla görüşemedik evet. zaten iki günü dolu doluya yakın geçirdik izmitte o da çarşı dolaşmaca oldu daha çok başka bir şey yapamadk. sizin de telaş vardı evet fotolarını gördüm harika valla. tebrik ediyoruz..alperciğim de süper yakışıklı maşallah..daha nice güzel günlere inşallah düğün dernek zamanlarını da görelim..öpüyorum canım haberleşelim yeniden..

    YanıtlaSil
  16. Babacım ben de seni çoook seviyorum canım canım canım canım...inşallah bir dahakine daha ama daha çok vakit geçiricez zaten sizlerden uzaklara gitmeye niyetimiz yok:) kocaman öpüyorum annemi de sen benim yerime öpüver yanaklarından..muckssss

    YanıtlaSil
  17. midyeden fena halde midem bulanıyor yahu:)

    YanıtlaSil
  18. Sevgili Aymen;sevmiyorsunuz herhalde midye..önceden benim de öyleydi ama sonra sevmeye başladım. ara ara pek canım istemese de yine de özlüyorum o dolmalı içi uzaklardayken..Yorum için teşekkürler. Sevgiler

    YanıtlaSil

Yorumlarınız ve paylaşımınız için teşekkürler. Mutlu kalın:)