29 Aralık 2014 Pazartesi

Bir pazartesi gününün sonu

 
Sabah olmuş mu olmamış mı anlayamadığımız bir güne uyandık. Hava alabildiğine karanlık ve yağmurluydu. İçerideyken sanki büyük bir fırtına kopuyormuşçasına çığlık atan dış dünya, çıkınca tam da tersine sakindi ve sadece yağıyordu inceden. 

Yeni yıla girmeye az kaldı. Hala yılbaşı ağacımı kurmadım, belki bugün, belki de son gün kurarım bilmiyorum. Bu günlerde resim yapıp yazıyorum bol bol. Keki kurabiyeyi ve böreği ne kadar çok sevdiğimi tekrar tekrar keşfediyorum. 

Yeni yıla dair umutlarım var. Bir mucize olmasını beklemiyorum elbette çünkü yaşamın kendisi gerçekten koca bir mucize aslında. Sadece sağlık istiyorum, o oldu mu herşey ardından geliyor zaten, gülümsemeler, mutlu anılar, keyifli zamanlar...

Son yazımdan bir gün sonra ay bitene kadar her gün yazacağım demiştim yine sözümü tutamadım. Planladığım şeyleri yapamamak gibi bir huy edindim. Bu ayın en güzel tarafı üç adet şahane posta almamdı. Artık hala severek okuduğum bir Tezer Özlü kitabım var. Beni seven, düşünen sıcak insanların varlığını hissetmek büyük mutluluk. İşte görüyorsunuz ya koca bir ayı içine alıyor bu üç adet mutluluk zarfı. Aklımda diğer günlere dair çok da bir şey yok büyük bir rutinden başka. 

Yıllık izin yaklaşıyor. Kesin dönüş de çok uzak görünmediğinden artık yavaş yavaş fazla eşyalarımı götürmeye başladım. Burada bırakmak istemediğim ve dönerken taşıması zorluk çıkartacak şeylerimi ayırmaya çalışıyorum. Dönerken bir de elimizde kedimiz olacak çünkü. Bu ilk kedili yolculuğumuz olacak, bu yüzden epeyce endişeliyim aslında. Kutusunu sevmeyen ve böğürmekten yorgun düşen bir kedimiz var:) Nasıl zaptedeceğimi pek bilemiyorum, hem kendimi, hem duygularımı hem de kedinin çırpınışlarını...Umarım uçaktan atmazlar bizi.

Cezayirle ilgili listeler yapmaya başladım. Almak istediğim şeyler, görmek istediğim yerler ve tatmak istediklerime dair. Neyse ki almak istediklerimin listesi o kadar göz korkutucu olmadı. Gidebileceğim yerler de var listede, yani öyle pek de görmesi zor olmayan yerler. Ama bir de uzak olanlar var bakalım onlar için neler yapabileceğiz. Cezayir nasılsa bildiğimiz bir yer artık, uzun seneler tecrübe ettikten sonra belki sonraki yıllarda da gelip hatırını sorabiliriz. Zaten bir de Cezayirli gelinimiz var, artık bir ayağımız da burada sayılır. Açıkçası Cezayir'in 15-20 sene sonra nasıl bir yere dönüşeceğine dair meraklarım var, tecrübe etmek isterim. Kitabım konusunda da ziyaret edeceğime dair inancım büyük. Çünkü şu anda pek vakit ayırabildiğim söylenemez. 

Türkiye'ye yılbaşında kar gelecekmiş. Buraya da yağsın istiyorum. İzmir'deki evimi özlüyorum. Yazın yeni aldığımız fırınımı deneyememiştim, şimdi gittiğimizde hemen bir kek kalıbı alıp bir kek pişirmek var aklımda. Bazen çok gülüyorum benden başka kim Türkiye'ye gideyim de bir kek pişireyim diye düşünüyordur ki :) 

Akşama yemekte kıymalı karnıbahar yemeği varmış. Sebze olsun da çamurdan olsun. Şu nefret ettiğim kerevizi de özlüyorum ya daha ne diyeyim bilemiyorum! 

Yarın çok yağmur yağmasın, evren'den istediğim şu anda sadece bu. Bir de çilek bulabilirsem sevineceğim.
Yarın yine yazarım söz!

10 yorum:

  1. tuğba:))
    Sadece sağlık istiyorum, o oldu mu herşey ardından geliyor zaten, gülümsemeler, mutlu anılar, keyifli zamanlar...ne güzel cümle bu:))
    demek izmir yolları belirmeye başladı.
    o kek meselesi var ya ben de senin gibi düşünürdüm emin ol:)))
    kurarsın ağacını nolacak canım,
    mutlu yıllar sevgiler

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Canım tecrübe ederek öğreniyor insanın sağlığın ne denli önemli olduğunu. Önceden çok da akla gelmezdi hep başka acayip acayip dileklerim olurdu çocukça:) Şimdi biliyorum ki herşey nasılsa oluruna varıyor ama sağlık gibisi yok. İzmir yolları beliriyor evet. Kek konusunda da benden bir tane daha olmasına sevindim:):)Birlikte yaparız bir gün inşallah:)
      kuramadım hala sanırım gerçekten son güne bırakıcam:)
      Mutlu yıllar canım sana ve ailene de.
      Sevgilerimle

      Sil
  2. Benim yeni yıldan dileğim istanbul trafiğine çözüm bulsun bir zahmet :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. ah bu dilekler, keşke bulsa çözüm valla harika olur ama bu konuda pek ümitli değilim ben, ha dünya barışı olmuş ha istanbul trafiği düzelmiş aynı şey sanırım:) İyi yıllar dilerim. Öpüyorum

      Sil
  3. Bende işin yazamama kısmına takıldım. Blogtan uzak kaldım, kendimce nedenlerim vardı, ama insan yine de vicdan yapıyor.
    Ev ödevi gibi bir şey oldu, bu bizde.
    Ama mucizelerle dolu bir hayatta ne kadar istikrarlı olunabilir ki.
    Hiç aklımızda olmayan bir şey, bir anda hayatımızı anında değiştirebiliyor.
    Her neyse, yeni yıl hepimize sağlık getirsin. :)
    Söylediğin gibi, gerisi gelir nasılsa...
    Sevgiler.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bu sıra hep birlikte yazar tıkanıklığı yaşıyoruz sanırım:) Bende vicdan yapıyorum inan. Halbuki bu kapalı havalar da tam yazmak için ortam yaratıyor. Umarım çabucak atlatırız bu durumu. Mucizelerle dolu bir hayat olsa gerçekten zor olurdu haklısın, işler yolunda gitsin, sağlık olsun biz insanlar kendi mucizelerimizi zaten yaratıyoruz aslında.
      Güzel dileklerin için teşekkürler. Hepimiz için iyi bir yıl olsun.
      Sevgiler selamlar

      Sil
  4. Mutlu ve sağlıklı bir yılınız olsun dilerim.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkür ederim Mehmet bey. Hepimiz için iyi bir yıl olması dileklerimle. Mutlu kalın. Sevgiler

      Sil
  5. yeni yılda neşeli misiiin :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Yeni yıl ruhuna pek girememiştim bu sene, ama maşallah diyeyim sene iyi başladı gibi, umarım böyle de devam eder. Yani evet neşeliyim sanırım. Türkiye tatilimize de az zaman kaldı bunun da etkisi büyük:)

      Sil

Yorumlarınız ve paylaşımınız için teşekkürler. Mutlu kalın:)