24 Şubat 2015 Salı

Kaldığımız yerden devam


Kürkçü dükkanımıza döndük yeniden. Herkese Merhaba!

Epey maceralı bir dönüş trafiğinden sonra yeniden kaldığımız yerden devam ediyoruz sanki hiç gitmemişcesine. Hayat hızlıca akıp gidiyor ve bu hızda aptallaştığımı hissediyorum. Dönüşlerde kendime gelmem epey zaman alıyor. Şantiye kapısından içeri adım attığımızda itiraf ediyorum ki şöyle dedik 'sen orda güzelim evi, sıcacık aile sevgisini, dost sohbetlerini, sosyal hayatı ve daha bir dolu güzel şeyi bırak buraya 25 metrakareye gel, akıl kârı değil!'. Yine de buna da şükür diyoruz, sağlıkla ve güzel nedenlerle gitmek ve dönmek en güzeli. 


Gidişimiz rahattı. Yine fazla eşyalarımızı ayıklayıp gittik bir telaşla. Memlekete ayak basınca derin bir iç rahatlığı hissettim. Yolda olmayı sadece arabada, trende veya otobüsteyken çok sevdiğimi yeniden idrak ettim. Uçak bunca gidip gelmelerime rağmen hala kocaman bir bilinmez benim için ve büyük bir stres. Ailelerimizin sıcak karşılamaları ve orada oluşumuza büyük ihtimam göstermeleri herşeye değiyor. Anne yemekleri gibisi zaten yok. Canım anneannem artık iyice yaşlanmış, kimi zaman her şeyi hatırlıyor kimi zamansa kim olduğumuzdan bir haber ama iyi ki onunla harika anılarım var diyorum. Odam bıraktığım gibi duruyor ve her gittiğimde herşeyi talan edip karıştırmak için yanıp tutuşuyorum. Bana ait olan çoğu şeyi de uzak kaldığım için unuttuğumdan, gidip gelmelerde yeniden keşfettiğimde ayrıca mutlu oluyorum. Evimizin penceresinden dışarıya bakıp huzur bulmak gibisi de yok. 



Havalar bizi güzel karşıladı neyse ki. izmit çok soğuk değildi ama İzmir beklediğimizden soğuktu. Yeni evimizde henüz ısınma için şömine haricinde bir sistem kurulu olmadığından kalamadık ama devamlı bir bahaneyle gidip geldik. Neyse ki pek çok halletmek istediğim kalemi başarıyla tamamladım. Mutfağıma masamızı aldık, halıları perdeleri hallettik. Yazlık gibi düşündüğümüz alt katımızda henüz bir şey yok ama onu da dönünce halledeceğiz inşallah. Daha yapacak işler bitmedi yavaş yavaş tamamlanıyor. Tadilat çok önceden bitmiş olmasına rağmen evde perde ve halı olmayışı hala inşaatmış gibi hissetmemize neden oluyordu şimdiki haliyle artık ev gibi gelmeye başladı. Zaten fark ettim ki artık hep ev ile ilgili şeyler  hayal edip almaya gayret ediyorum. Hayatımızdaki büyük bir boşluğu doldurmuşuz evimizle meğer. Yine elimizde bavul oradan oraya taşınma halimiz son bulmadı ama en azından herşey daha düzenli. 



Türkiye gerçekten çok acayip bir memleket. İnsana buradan sonra huzur verdiği bir gerçek. Ama insanların yüzlerinde mutsuzluk ve tedirginlik hakim, herkes bir şekilde ilerlemeye gayret ediyor ve yorgun. Uzaktan bakıldığında görülen şeyle, içinde yaşanıldığında anlaşılan durum epey farklı.  Ekonomik sıkıntıların var olduğu bilinmesine karşın herkes deli gibi alışveriş yapıyor ve biz her seferinde hayret ediyoruz. Çok acayip bir milletiz çok. Madame coco çılgınlığı denen bir furya var, çalışanlar bile duruma hayretle bakıyor. Madame Coco açılmadan önce insanlar çıplakmış herhalde diyenleri bile duyduk. Öte yandan yurdun çeşitli yerlerinden gelen kötü haberlerle geçti günler, üzüldük kızdık. Kısacık tatilimizde o kadar çok duyguyu bir arada yaşamak insanı yoruyormuş bunu daha iyi anladık. 


Ailemize bir minik katıldı. Onun heyecanıyla da geçti günler hızlıca. Bir bebeğin aileye kattığı heyecan ve değer bambaşkaymış. Ne kadar zor bir süreç olduğuna da tanıklık ettik elbette ama o pamuk tene dokunmak bile insana yaşamanın güzelliğini idrak ettiriyor, gerçekten mucize. 


Şimdi yine yavaşlığıyla çılgına çeviren internetle başbaşayız. Yorgunluğumuzu hala atamadık üzerimizden. Geldiğimden beri tavuk gibi sızıyorum. Kedimi çok özlemişim, o da bizi elbette. Bir hayvanın evdeki sıcaklığı bambaşka.  Yazmaya dönmek iyi geldi. Giderken orada da yazacağım bu sefer dediysem de yine başaramadım. Onca koşturmanın içinde bilgisayarımı sadece bir defa açabildim hepsi o. Biraz uzaklaşmak iyi de oluyor aslında. Anlatacak çok şey var. Bu bir başlangıç yazısı olsun madem. 

Herkese kocaman sevgiler. Ben yokken o kadar çok şey yazılmış ki bloglara, geriden de olsa takibe başlamak zamanı artık. 

Cezayir'den yeniden merhaba!

13 yorum:

  1. Aileye kavuşmak gibisi yok değil mi? Neyse ki siz de yakın zamanda temelli kavuşacaksınız inşallah. Yeni evin heyecanı da cabası :) Her şey gönlünüzce olsun. Ve evet yazmaya devam et Tuğba...
    Sevgiler :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Kesinlikle aile ile hasret gidermek çok harika bir şey ama insana yetmiyor ki işte. İnşallah kavuşacağız artık evet hayırlısıyla. Yeni ev heyecanı da çok acayip, ama işler bitmek bilmiyor bir türlü. Yapıyoruz yapıyoruz bir bakıyoruz ki daha ohooo bir dolu iş var:) Yazmaya devam edeceğim, çok teşekkür ederim güzel sözlerin için. Kocaman sevgiler ve selamlar

      Sil
  2. Ne güzel bir kaçamak olmuş bu!!
    yurda geliş ve eş dost aile ile geçen sıcacık zamanlar.. ne iyi gelmiştir kimbilir.. ayrıca ülkede yaşanan üzücü olayların ardı arkası kesilmez oldu maalesef:( en kötüsü de hemen unutulması.. balık hafızalı insanlar topluluğu ve tüketim canavarı bir millete dönüştük ne acı:(
    ne diyeyim hoş geldin..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Planlı bir kaçamak oldu evet, güzel de oldu. Yazamadım buradan telaştan. Memleketteki sıcacık zamanlar şarj olmamızı sağladı iyi oldu ama tabi o korkunç olaylar çok canımızı sıktı üzdü. Toplum olarak unutmaya çok yatkınız ve cahillik had safhada. Zaten pek çok şeyin nedeni de bu. Cahile laf anlatmak da dinletmek de imkansız. Havanda su dövüyoruz ama hadi bakalım bir daha deyip çocukça bir umutla devam ediyoruz yaşamaya. Hoş bulduk canım çok teşekkür ederim. Sevgilerimle

      Sil
  3. Hoş geldin, hoş gittin yine neler biriktirdin. :) Evin çok güzel iki karede anladım ben. Pek güzel olmuş her detayı. Seni okumayı da özlemişim. :) Sevindim de buralara dönmene...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Merhaba Ersin;
      Hoşbulduk. Bir sürü güzel anı biriktirdim yine neyse ki, hasret giderdim. Ama uzaklık hakikaten çok zor ya, artık her dönüş ayrı bir eziyet oluyor. Çok teşekkür ederim evimi beğenmene sevindim. Pek foto koymayı sevmiyorum ne biliym işte kenardan köşeden çekiyorum arada dayanamayıp. Henüz ev gibi ev olmasa da tamamlanıyor halı perde masa derken yine birkaç şey hallettik bakalım. Ben de senin yazılarını okumayı özledim, yine kim bilir biz buralarda yokken sen ne icatlar yaptın, merakla okumayı bekliyorum. Biraz dönüş şaşkınlığımı atayım okuyacağım her birini tek tek. Çok sevgiler bizden, görüşmek dileğiyle yeniden. :)

      Sil
  4. Hoşgeldiniz merak ettim bundan sonraki temelli gidiş mi olacsk yoksa

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Canım;
      hoşbulduk. Öyle olmasını planlıyoruz kafamızda bakalım bir aksilik olmazsa inşallah:) Gurbetlik yetti artık:)

      Sil
    2. yorum altina yorum yaziyorum pardon ama, aaaaaaa :) hadi hayirlisi!

      Sil
    3. asil yorumum da suydu pardon, o sicacik aile sofrasina hem de en kalabaligina bir ahhhh cektim ki.. ne guzel..

      Sil
  5. Cereeeeen;
    Merhaba canım. Teşekkür ederim güzel yorum altı yorumuna:) Yaz yeter nereye olursa olsun:) O aile fotoğrafı o kadar kıymetli ki, o değerli saatler nasıl da mutluyduk hep birlikte. Kalabalık sofraları her zaman çok sevmişimdir ve ne zaman ben de böyle fotoğraflar görsem derin bir ahhh çekerim, seni anlıyorum bu yüzden.
    Kocaman sevgilerimle:)

    YanıtlaSil
  6. Eviniz çok güzel olacak belli ki Tuğba. Keyifle, sağlıkla oturursunuz umarım.
    Türkiye acayip bir ülke kısmına çok katıldım:) Daha da acayipleşiyor. İçinde yaşarken şaşıp kalıyoruz bazen.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkür ederim. Elimizden geldiğince dönüş zamanına kadar bir şeyleri halletmeye gayret ediyoruz, yoksa hepsi birden zor olacak. İnşallah canım, sağlıkla mutlulukla, dostlarla, ailemizle güzel zamanlar geçireceğiz inşallah. Hep bunun hayaliyle yaşıyoruz desem yalan olmaz:)
      :) Acayiplikler ülkesi hem de nasıl. Hem içinde yaşarken hem de uzaktan bakarken şaşıp kalmamak elde değil. Daha az acayipleşeceği zamanları bekliyoruz umutla!
      Sevgiler canım

      Sil

Yorumlarınız ve paylaşımınız için teşekkürler. Mutlu kalın:)