Sahra'nın efendileri: Tinariwen

Tuaregler ile ilgili yeni bir yazı hazırlıyorum blog sayfam için ama öncesinde, yayın hayatına yeni atılan Blogger Dergisi için yazdığım yazının çıkmasını bekleyeceğim. Blogger dergisinin ilk sayısı oldukça başarılı, benim de bir yazım var ve bundan ötürü mutluyum, bundan sonra da güzel yazılar ile Cezayir'i anlatmaya devam edeceğim. 

Tesadüf eseri yeni blog adreslerini karıştırırken tanıştım bu grupla ve oldukça ilgimi çekti. Tuaregler'in yerel dilde söyledikleri bir takım şarkıları, şiirleri olduğunu biliyordum elbette ama onları profesyonel sanatçılar olarak hiç tahayyül etmemiştim, çok hoşuma gitti. Rahatlatıcı tarafı var müziklerinin ve başka kapılar açıyor insanın zihninde. 

Tinariwen grup üyeleri Berber kültürüne mensup, yerel dilleri olan Tamaşek diliyle müzik yapıyor. Kapalı bir grup olarak bildiğim tuareglerin bu sayede dünyaya açılmış olmalarına ve kültürlerini tanıtmalarına sevindim doğrusu. 1979 yılında Cezayir'in Tamanrasset şehrinde temelleri atılan bir grupmuş ve o bölge halen Tuareglerin nüfus olarak çoğunlukta olduğu bir bölgedir, çölün kapısı da diyebiliriz. 

Yaptıkları müzik türü Afrikan blues olarak isimlendiriliyormuş, kesinlikle tavsiye ediyorum. Detaylı bilgi edinmek isterseniz de burayı ziyaret edebilirsiniz. Grubun kişisel sayfası için de burayı tıklayın lütfen.

Cezayir; Arap Afrika dansları ve folklor festivali part 2

Festivalin üzerinden günler geçti ama halen üzerine düşünüp konuşuyoruz. Bunca senedir buradayız ilk kez böyle bir organizasyona katılmak fırsatı yakaladık.  Epey iyi geldi. Aslında daha güzel fotoğraflar da çekebilirdim ama ne yazık ki ilk güne yetişemedik. Yine de kıyısından köşesinden de yakalamış olmaktan ötürü mutluyuz. 

Bu grup eminim harika bir gösteri sunmuştur ama ne yazık ki bu da kaçırdığımız gösterilerin içerisindeydi. Çok sıcak kanlı insanlardı. Sanırım Senegal'den gelmişler. Pek çok grup olduğu için kim nereden geldi çok hatırlayamıyorum şu anda. Yalnız bizlere göre epey büyüktüler, endam olarak. Biraz şaşırdık ama hoşumuza da gitti. Cezayir'in güney kesiminde Afrikalı insanlarla karşılaşmak daha olası. bu taraflarda çok nadir görüyoruz. Böyle yakından görme fırsatı yakalamak da güzeldi elbette. 

Sanırım bu grup'da Çad'dan gelmişti. Kızlar bizim kızlarımız, maşallah pek tatlı, güleryüzlüydüler.

Folklor grubundaki kızlarımız yerel kıyafetler içerisinde bir Cezayirli ile hatıra fotoğrafı çektirirken ben de onları çektim. 

Burada da biz yerel bir Cezayir grubuyla poz verdik. Onların performanslarını daha önce birkaç yerde izledim, gerçekten güzeldi. Aşağıda paylaştığım videoda'da festivalde yer alan grupların danslarını görebilirsiniz. 

Bu aslında yakında Türkiye'ye dönecek olan Duygu ve Ümit arkadaşımızın veda gecesinden bir kare. Yemek sonrası havuz başına oturmaya gelen grupla sohbet edip hatıra fotoğrafı çektirmiştik. Yaptıkları bileziklerden de aldık. Ertesi gün performansları vardı. Biz bir sonraki gün gidebildik iş dolayısıyla, danslarını izleyemesek de en azından salonda yeniden karşılaştık, mutlu olduk. 

Bu da festivalin açılış gününden bir video. Kendi sitesinde farklı fotoğraflar da bulabilirsiniz. İlgi duyanlar için adres şöyle www.festivalaraboafricain.org

Bir sonraki Cezayir yazısında görüşmek dileğiyle.