Günümden geriye kalanlar

"Birazdan okuyacağınız satırlar özünde sadece iki şeyden ibaret aslında. Birincisi delice bir açlık hissi ve diğeri ise bu hissin yanında getirdiği fırında çıtırdamış ekmek üstüne kaşar domates zeytinyağı ve kekik bir de sıpsıcak mango çayı..."

Bugün güne yine koşar adım başladım. Neden bilmem bu yeni evde bir anda uyanıyorum sabahları. Sanki biri beni çimdikliyor ve hoop diye atılıveriyorum güne. İşte böyle bir uyanışın ardından ilk yaptığım şey bal rengi panjurlarımı açmak oldu. Onlarda uyanamamış gibiydi sanki garç gurç sesleri eşliğinde söylendiler bana. Öyle hissettim. Genelde ilk yaptığım şey yüzümü yıkamak oluyor sabahları. Güne arınmış bir şekilde başlamak adına. Önceden bu aşamayı esgeçmek, kaytarmak için elimden geleni yapan ben değilmişim gibi. Bu sabah da yine öyle yaptım. Evde günaydın diyecek kimse olmadığından ilk başta evimizin yeni üyesi çamaşır makinası ile merhabalaştık. Eee o da alışıyor malum..Sonra cik cik diye balkona gelen minik kuşlarla ve sonra da eti cici bebeyle. Ilık süt eşliğinde yine.

Evde yalnız olduğumda canım kahvaltı hazırlamak istemiyor. Hep atıştırmalık öğünlerle idare ediyorum. Arada acıktığımda meyve yiyorum. Özellikle de elma ve nar bu aralar. Ev sahibimiz bir sürü nar getirmişti. Daha bitiremedik. Hem de çekirdeksiz kıpkırmızı kütür kütür narlar. Sonra yani kahvaltı aşamasını geçtikten sonra odaya gelip elektrik sobasını yakıyorum, daha doğalgaz sobamız yok ya) çalışma odası olsun diye başladığım ama sonradan küçük bir oturma odasına dönüşen odamızda. Şimdi hala o odadayım. Aaa tabi ben yazmayı unuttum küçük bir hatırlatma olsun o zaman arada "internetimiz geldi artık evimizeee"..İnternette dolaşıyorum ayaklarımı uzattım koltuğa. Üzerimde de annemin ördüğü renkli battaniyemle. Aradan saatler geçti ama ben hala aynı pozisyondayım. Akşam üstüne doğru bir şeyler kemirdi içimi. Hadi dedim "tuğba bu kadar tembellik yeter. Zaten acıktın da kalk kendine şöyle basit ama güzel bir ziyafet çek. " Ne istersin diye sordum kendime aklına ilk gelen şey fırında kaşarlı domatesli ekmek oldu kendimin:) Aferim dedim iyi iş. Hem kolay hem de lezzetli olur üzerine de biraz zeytinyağı biraz da kekik atalım ama. Yanında da şöyle iç yakan cinsten tek şekerli bir mango çayı. Gerçi açlık anımda kalınları çekip, kendimi yollara vurup ,burger kingt'e sakinlemek için neler vermezdim o an ama neyse..Mis kokan ekmeğimle idare ettim bugünlük. Yanına birkaç zeytin birazdan kahvaltılık sos aldım yani namıdiğer acuka..Nasıl da hemencik bitti anlamadım. Yani anlayacağınız taşındığımızdan beri ilk defa bugün üşenmeyip kendim için yiyecek bişeyler hazırladım gün içinde. Bu yazıyı yazdıktan sonra da yünlerime vereceğim kendimi. Netten bulduğum yeni motiflerle oyalanmak istiyorum. Bugün temizlik yapmak, yemek yapmak hatta sabah astığım çamaşırları bile toplamak istemiyorum. Dinlenme günü bugün. Yine de nedense sırtım deli gibi ağrıyor. Günlerin acısı çıkıyor sanırım. Yorgunluktan ölüyorum.

İşte hikayemin fotoğraf ile canlanışıdır bu. Mis gibi kızarmış ekmeklerim. Sadece iki dilimcik..

Burası neredeyse tüm günümü geçirdiğim alanım. Çayım, yiyeceklerim, laptopum, kitabım, gitarım ve lazım olacak tüm şeyler yanımda yakınımda..

Bunlar kumaşlarımı yünlerimi ve ıvır zıvırlarımı koyduğum kutularım. Plastikler bu bağlamda çok işe yarıyor. Ama keşke plastik değilde desenli metal kaplarım olsaydı bir sürü.. Hayalimde böyle rengarenk bir oda var hobi odası..

Bu da yeni aldığım minik rafım. Şişlerim, boyalarım, ahşap boyalarım, kutularım duruyor bir de düğmelerimin kurdelelerimi koyduğum kahverengi kutum var tabi. Orada en sevdiğim kutum olur kendisi..

Bunlar küçük mutluluklarım benim işte..