Bugünlerde hep küçük detaylarda aklım. Hava da tam kar havasıydı bugün dayanamadı, yağdı.
Şiir okumak istiyorum bu ara, hemde büyük bir istekle ama yanımda şiir kitaplarım yok.
Kar'a bakarak sıcak bir şeyler içmeyi seviyorum, keşke bu kadar üşütmese!
Bir sabah uyandığımda bir mucize olsun ve ben delice fransızca konuşmaya başlayayım istiyorum zira bu sıralar rüyalarım hep fransızca:)
Kış insanı biraz hüzünlü, buruk ve sessiz yapıyor ama ben her şey daha renkli olsun istiyorum yine. Çiçek desenleri, renkli tabaklar, halılar, perdeler hayali kuruyorum. Keşke uyandığımda her şey daha rengarenk olmuş olsa.
Koca kadın oldum hala kapıların ardındaki gizli dünyalara inanıyorum ve masal dinlemeye bayılıyorum. Ne olacak benim bu halim? Evrene yolladığım mesajlarıma bir gün cevap gelir mi acaba?
Bu internet denen şeye bir gün ölesiye tapıyorum bir gün de nefret ediyorum. Varlığı mı iyi yoksa yokluğumu hala karar veremedim. Zira günden güne daha çok sünger oluyormuşum gibi hissediyorum bu teknoloji yüzünden..Ben eskiyi seviyoruuuuuuum!
Aynı pozdan bende çektim geçen hafta :) Daha detaylı,o kadarki kar tenelerinin 6kolunu da görebiliyorum :))Sevgiler
YanıtlaSilBu pozu çok seviyorum ben:) Ben de hep kar tanelerini daha yakından görmek istediğim için büyüteçle baktım ve keşke o hallerini de çekebilseydim:):) Sevgiler sana da:)
YanıtlaSil