Bunlar da benim kendime aldıklarım ve bir de meldamın bana aldıkları vaarr

Ben yine dayanamadım birşeyler aldım tabi kendime Türkiye'den. Ama ufak tefek şeyler. Öyle çok şey unutmuşum ki getirmeyi bu sefer şaştım kaldım kendime bir insan bu kadar mı unutkan olabilir diye. Neredeyse kendimi de unutacakmışım yani o derece. Neskafe üçü bir arada getirecektim mesela burda yok ben de çok severim kendilerini. Sonra canım biber salçası istiyordu onu da unuttum, boncuk alamadım kendime içlerinde en can alıcısı bu benim için. Daha başka ne vardı şimdi tam bilemedim ama sanırım bir deeeeee heeh hatırladım çay bardağı getirecektim ince belli burdaki bardaklardan içmekten gına gelmişti bize ama tabi o da birdahaki sefere kaldı artık. Zaten bir dahaki gidişte buradaki fazlalarımızı da götüreceğim yine. Pek bir şey yok diyordum ama yine dolmuş her yerimiz. Taşınmaya falan kalksak yandık yani. Hababam kutu topla bir de uçakta getirmek var tabi toplamak birşey değil de. İşte demek böyle oluyor uzakta gurbette yaşayan insanlar. Biraz yarım biraz eksik. Sanırım git gide daha maddeci biri oluyorum ben. Eskiden beri eşyalarıma düşkün biriydim ama şimdi aşırı sanırım bu tutumum. Onlarla bir hissediyorum kendimi. İzmitteki evime her gittiğimde onlarla merhabalaşıyor yanlarında yokken anneme hal hatırlarını soruyor dönerken de birer birer vedalaşıyorum. Özellikle de oyuncak ayım poo ile. Sanırım ben 80 yaşıma da gelsem yine böyle olacağım 26 yaşında bu durumda olduğuma göre. Ama çocukken de kıymet bilen bir çocukmuşum ben. Hatırlıyorum gittiğim her yere şimdiki gibi her şeyimi götürmek isterdim. Valla uçak biletleri ucuz olsa kocaman poo'ma da bir koltuk alıcam ama:):) Uzakta olmak böyle birşey olsa gerek. Hayatında her ne varsa yavaş yavaş kıymete biniyor insanın. En sevmediklerini bile arıyor insan. Sevmediği arkadaşları için bile burda olsa o bile yeterdi diyor bazen insan. Neyse nerden nereye geldim. Şimdi bakalım kendime neler almışım:)

Kelebeklerimi izmirden Egesera dan aldım. Mutfağıma renk geldi. İyiki de almışız..

Bu rengarek suluboyalarımı da Kadıköy'deki Nezih Kırtasiye'den aldım. Orası benim bir numaralı yerim diyebilirim. İnsanı nasıl da cezbediyor bilenler bilir. Zaten sırf oraya gidecek olmanın heyecanıyla arşınladım sokakları birer birer. Şimdi zevkle yapacağım resim defterime resimlerimi. Defterimin fotosunu çekmeyi unutmuşum bir ara onu da gösteririm sizlere..

Bu sevimli mantar yapışkanları çok sevdim .Hatta telefonuma bile yapıştırdım minik kelebek olanını. Çok da şeker pek de şeker kendisi..

Kelebekleri çok sevdiğim için bunu görünce direk atladım diyebilirim. Kitap aralığı olarak harika bir dizayn bence. Kitabın içinde pek de güzel duruyor sevimli böceğim..

Bu kitabı melda kendine almıştı ama baktık pek güzel ve okunası bana hediye etti canım arkadaşım. Hakikaten de çok güzel ve okunası. Bilmediğimiz ve bildiğimizi düşünüp yanıldığımız çok şey var içinde. Mersi şekerim sanaa..Okudukça seni anıyorum hep..

Yüzüğümü de melda bodrumdan almış benim için bir cam ustasından. Renklerine ve elde duruşuna bayıldım. Nasıl da özenle yapılmış.