Uyku kokulu pijamalarım ve yağmurlar

Kışla imtihanımız başladı. Soğuk, yağmur, çamur ve daha pek çok zorluk olacak bundan sonraki aylarımızda. Şimdiden kasvet her yanımızı sardı. En güzeli yumuşak battaniyelerin ve tatlı sıcak içeceklerin zamanının gelmiş olması herhalde, tabi yumuşak atkıları, eldivenleri, şapkaları ve sıcak tutacak kalın giysilerimizi de unutmayalım.

Uzunca bir süre internetsiz kaldık yine. Yoksa her gün yazma isteğim içimde aynen devam etmekte. Yazmak, kış aylarında bahara açılan pencereler gibi benim için.

Böyle zamanlarda kitap okumak en güzeli. Sıcak çikolatayı özlediğim zamanlar bu zamanlar. Şiire hasret kaldığım, sıcak bir sobanın başında oturmayı arzuladığım, kalabalık aile buluşmalarını hatırladığım güzel zamanlar. Bir de insan böyle kasvetli zamanlarda hep bir şeyler yemek istiyor, işte bu büyük bir sorun. Kışın tahin pekmez yemeği çok severim örneğin. Bizim ailede tahin ve pekmezli o büyülü karışım yemek sonralarında tatlı niyetine de yenir. Sabahları kahvaltıya yapıyorum ben bu sıralar. Ama yedikçe yiyesi geliyor insanın. Yemesem bile hep aklımda. Dolapta durdukça rahatsız oluyorum adeta. Bir de kışın kamufle edebiliyor insan yaza göre kendini bir nebze de olsa. O yüzden kilolar daha az fark ediliyor. Bu yüzden yemek istiyorsun, o kendinle savaşma haline bir süre ara vermek istiyorsun. Bu ara verme döneminde yeni kilolar geliyor yerleşiyor tabi insanın üzerine, şimdi ben de yeni bir savaşa hazırlanıyorum.

Bu sıra dergimizin yeni sayısı çıkacağı için işlerim her zamankinden biraz daha yoğun geçiyor. Bir de kışın gelişi ile üzerime bir yılgınlık çöktü. Havaların hala güneşli olmasını isteyen yanım kışı kabullenemedi bu yüzden isyanda. Sabahları kuş sesleri ile uyanmak varken buz gibi bir havanın yüzünüze çarpması hissi ne gıcık bir şeydir. Böyle zamanlarda battaniyeme sarılıp gün boyu o sıcacık yataktan çıkmadan içinde yuvarlanmak istiyorum.

Yağmurlar burada bir başladı mı bitmiyor. Birkaç gün önce başladı ya söylenene göre daha 10 gün devam edecekmiş. Ahh bu gürül gürül yağmurları yağarken izlemesi, izlerken hayale dalıp gitmesi, sesiyle birlikte güzel melodiler mırıldanması pek güzel de sonrasında şantiyede yürümeye çalışma çabası pek zor bir süreç. İşte bu yüzden de uyku kokan pijamalarımdan çıkıp soğuk kıyafetlerimi giyip en kalın botlarımla işe gelmek pek zor oluyor. Bu sıra hep kitap okumak istiyorum. Pek konuşmasam, sıcak bir ortamda kemiklerime kadar ısınmış şekilde durgun bir su gibi olsam ve kitabımın sayfalarına dalıp gitsem. 

Blog için yeni şeyler de yapmalıyım hazır internetimiz varken. Yeni yazımın taslağını allahtan kaydetmiştim de şimdi vakit bulunca yazısını tamamlayıp yayınlayacağım. Sevileceğini düşünüyorum çünkü yeni yazım Cezayir'in kedilerini anlatacak:):) Sonrasında da Cezayir'de günlük yaşamdan kareler sunmak istiyorum. Onun da hazırlığını yapmıştım o yüzden yayınlaması uzun sürmeyecek.

Bu biraz da bilgilendirme yazısı gibi oldu. Blog konusunda tembel değilim aslında sadece koşullarımız nedeniyle öyleymiş gibi görünüyorum. 

Hadi bakalım bu  hafta herkes için güzel bir hafta olsun; içimiz kasvetten sıyrılıp neşeyle dolsun:):)