Bahar kokusu

Günlerdir Türkiye kadar olmasa da burada da epey soğuk vardı. Ha yağdı ha yağacak diye kar için dilek tuttum ama ne yazık ki dağlar haricinde bir yere yağmadı. Cezayir'i Afrika'da olduğu için çok sıcak iklime sahip sananlar var ama ne yazık ki öyle değil. Türkiye ile iklim çok benzer. Yalnız kimi zaman kandırıp güzel günler yaşatabiliyor kışın ortasında. Geçen sene de Ocak ayı çok soğuk geçmişti ama biz Türkiye'deydik. Şubat ayında geldiğimizde nispeten güzel bir hava hakimdi. Hiç boğazlı kazak giymeyip eldiven bere takmadığımı biliyorum. Bu sene öyle değil pek, bilemiyorum Şubat ayında biraz ılınır mı ama 2-3 derecelere uyandığımız sabahlar da oldu, daha da olacaktır. Mart ayı kesinlikle soğuk yapacaktır. 

Doğa coşmuş halde. Yazın o kurak topraklar, susuzluktan çatlayan topraklar şimdi adeta üzerine yeşil bir örtü serilmiş gibi. Papatyalar var üzerlerine işlenmiş gibi ve ağaçlar henüz yapraklarını dökmedi. Bir de bahar bahar kokuyordu ki öğlen ortalık, bahçede bir kahve içtim dayanamadım, üşümedim de üstelik. Mevsimler gerçekten değişiyor. Kışın yapraklarını dökmesi gerekirdi ağaçların ama bazılarının üzeri halen meyve dolu. Birkaç gün evvel hala sokak satıcılarının tezgahlarında kavun doluydu inanamadım. Eminim bal gibidir de. Son zamanlarıdır artık yakında biter sanıyorum. 

Güzel havayı fırsat bilmek böyle bir şey işte. Ben de güzel havalarda hep çamaşır yıkayıp mis gibi asmak isterim. Fakat ortam şantiye ortamı olduğu için etrafta inanılmaz toz oluyor. Öyle her vakit gönlümüzce asamıyoruz. Ama fırsattan istifade edip battaniyelerini ve kışlık elbise ve mantolarını yıkayan bir Cezayirli aile var gördüğüm kadarıyla. Tüm eşyalar alabildiğine renkli, çiçekli ve eğlenceli göründü gözüme. Bu bahardan kalma günü yaşarken içim çiçek gibi açıldı. 

Umarım fotoğraftan seçiliyordur ama kamp alanımızın hemen dışında kocaman kümeler halinde kaktüsler var. Yakındaki küçük kasabaya kadar pek çok var hemde. Ama yaşam alanımızın içinde bir minik öbek bile yok. Afrika kıtasında en çok bu devasa kaktüs gruplarına bayılıyorum. Bir kaktüssever olarak neden yakınlarımızda yok diye üzülüyorum ne zaman önlerinden geçsem. Yazları meyvelerini her yerde satıyorlar. Kırmızı iş makinası da yeşille büyük bir uyum içerisinde gibi geldi. Bunca sene geçmesine rağmen hala iş makinalarından korksam da bazen gözüme güzel görünebiliyorlar. Ama çoğu zaman transformers gibi dönüşeceklerini sanıyorum. 

Benim sevimki kedi arkadaşım arada ofisin önüne geliyor. İlgi delisi tatlı bir kedicik. Adını komik bakışlarından ötürü Şakir koyduk. Mama çiğnemeyi bilmiyor sokak kedilerinin çoğu hemen hooop diye yutuveriyorlar. Bazen boğazlarında kalacak diye korksam da o çılgınca yeme isteklerini görüp mutlu oluyorum. Beni pek sevdi kendisi. Hemen kucağıma çıktı sevdirdi kendini. Sonra uzaklaştı gidiyor derken, tam de yere eğilmiş taşlara bakarken hop diye sırtıma çıkıverdi. Bütün hayvanlar elbette ki çok güzel ve özel ama kediler bir başka gerçekten. İyi ki varlar hayatımızda. E bir de şantiye ortamında fareleri azalttıkları su götürmez bir gerçek!