Cezayir'den

Artık Cezayirdeyiz. Bir kere daha insanlar kuş misali dedim içimden ayağımı yere bastığım anda. Yolculuğumuz iyi geçti bu sefer uçak büyüktü fazla sarsılmadık bir de yanımızda gelen arkadaşımızın bebişi olduğu için onunla oyalandık. Zaman nasıl geçti anlamadım. Ama çocukla yolculuğun ne kadar zor olduğunu anladım. Bugün odada hiç kalmadım direk ofise geldim. Sanırım ilk gün odada olmak zor geldi biraz. Hemde elektrikler kesikti buz gibiydi oda. Ofiste oyalandım. İlk günler biraz zor oluyor döndükten sonra. Algılamakta zorlanıyorum geldiğimi ama bir yandan da sanki hiç gitmemişim yaşananlar hayalmiş gibi. Annemle konuştuk msn de o da aynı şeyi söyledi. Daha ilk günden özler mi insan? Özlermiş.

Dün yolculuk epey yordu tabi bizi. Eve gidip eşyaların bir kısmını yerleştirdim. Tabi öncelik yemeklerdeydi. Allahtan hepsi sapasağlamdı. Aklım çıktı bir şey olacak diye. Zira yemek bavulumuzda koca bir kavanoz ayva reçeli vardı. Kırılsaydı da çantadan sıyırırdım artık o derece güzel olmuştu yani. Daha fazla riske atmayalım diye de laptop çantamın dibinde bir kavanoz tahin bir kavanoz da pekmez getirdim. Ya deli miyim neyim ben? Ama iyiki Cezayir e geliyoruz yoksa beni bu halde kim alırdı içeri ülkeden. Akşam fazla kalmadık evde. Biraz dinlenip kampa doğru yola çıktık çünkü bu yorgunlukla evden sabah erken çıkmak epey zor olacaktı akşam gitmek en iyisi diye düşündük hem evde yemek de yoktu tam yemek vaktine yetiştik. Annemin güzel yemeklerinden sonra ve tabi funda annemin de güzel yemeklerinden sonra zor geldi tabi buradakileri yemek. Neyse ittire ittire yedim tabiri caizse suyla falan:) Artık ekmek yemiyorum çünkü. Çok zorlanırsam sadece bir dilim. Bugün yedim şahsen. Yoksa tüm gün açlıktan ölürüm herhalde.

Annem sabah çıkmadan daha doğrusu sabahın köründe evden çıkmadan "kızım iki ayva at şurdan çantana yersiniz orada burda yiyemediniz dedi". Ben ilk başta kızdım tabi ay koyamam onu da çantama dedim zaten her yer dolu. Ama sonra kıramadım zuzumu atıverdim bavulun tepesinden iki taneyi içeri. Ahh ne iyi geldi o ayvalar bugüüünnn. Anne sözü dinlemek gerek işte. Biliyor kızının huyunu da sonradan pişman olacağını tabi. Bir güzel yedik ofiste. Çantam da misler gibi ayva koktu. Bir de bugün naneli yeşil çayımı içtim. Daha evvel buradan normal yeşil çay almıştım içemedim ayy ne o öyle sasık sasık bişey. Sonra Melda bana nanelisini al güzel dedi. Migrostan aldım gelmeden. Bugün hemen denedim valla hiç diğeri gibi değil. Gayet içilesi. Bir de çaktırmadan çantama attığım bir kesekağıdı dut kurusu vardı. Onu da yedik afiyetle bugün. Hala da yiyiyoruz. İyiki evde bırakmamışım yemedik diye.

Fotoğrafları yükledim bilgisayarıma öğlen. Yazılarımda sizinle paylaşacağım. Yine yazacak çoook şey var. Bu sefer öncekiler gibi pek gezmeye fırsat olmadı izmitte çünkü yağmurluydu hava çok ama yine de güzeldi. İzmir hele yaz gibiydi orada daha çok gezdik. Yine ikea, kızlarağası hanı, kemeraltı, alsancak, kordon, karşıyaka pazarı falan dolaştık. İzmitte ise Fethiye caddesi,Ncity ve Koçtaşı gezebildik sadece. Bir dahaki sefere daha çok yere gideriz inşallah. Burada da şansımıza hava pek güzeldi gelirken tabi yine soğuk ama güneşli..

Şimdi Cezayir zamanındayız. Bakalım günler nasıl geçecek. Yeni yazılarda görüşmek dileğiyle. Herkese sevgileeeerr:)