Neydim ne oldum

Canım arkadaşım Güldem beni sobeledi hemde çok güzel bir konu ile ilgili. Başlıktan da gördüğümüz gibi nerden nereye ne hallere geldik konusunda.. Aslında bu çok güzel ve özel bir konu anlatmak isteyeceğim çok şey var ama sanırım buraya sığdırabilmemin imkanı yok. Yine de fotoların altına birkaç cümle eklemeden edemeyeceğim. Çok eski fotoğraflarımı da koymak isterdim örneğin lise zamanımı falan. Ne yazıkki onlar şu an yanımda değil. Bir ilkokul zamanı fotom var ama onu da scan etmem gerekiyordu şu an oda kapalı. Artık onu daha sonra gösteririm sizlere..

Önce böyle minik sarı lüleli boncuk gözlü dumbo kulaklı bir yaratıkmışım ben işte. Ortapedik ayakkabılarımla böyle tekmeler atarmışım insanlara..Kucağında oturduğum kişi dedem..

Sonra biraz daha büyüyüp mahzun bakışlı bir kız olmuşum..Ama kırmızı topum hala büyük geliyormuş ellerime baksanıza..Bu ayakkabılarım da hala duruyor..

O ara dönemle ilgili fotom olmadığı için bulabildiğimi yerleştirdim. Orta okulda ve Lise zamanlarımda sessiz bir tiptim yani haylazlık manasında öyle çılgın değildim hiç. Okuldan da toplasanız 3 defa belki kaçmışımdır. Yoksa her zaman konuşkan biri oldum. Öğretmenlerimle aram hep iyiydi. Bazılarını hala arar sorarım. Görünce yine kendime çeki düzen verir kelimelerimi seçerim. Arkadaşlarımla da iyi geçinirdim. Herkese inanırdım. Saftım tabi biraz. Sonradan yaşaya yaşaya öğrendim herkese güvenilmeyeceğini..Lise zamanında asiydim de biraz. Kokoş hiç olmadım o zamanlar. Ben kokoş olmayı çok sonraları sevdim. Burada hiç olamıyorum o ayrı konu tabi. Lisedeyken babamın gömleklerini giyer dolaşırdım, Nirvana dinler Kurt Cobain'e tapardım. Hatta onun kızını evlat edinmek isterdim. O konuyu sonra bir ara anlatırım size..

Her zaman oburdum. Bu üniversitenin ilk yılları. Meşhur tost ve çay. Yemek yemeyi her zaman sevdim. Tabi öyle kilo problemim hiç yoktu o zamanlar şimdi kafama takmaya başladım. Hey gibi günlerrr.

Üniversite pek çabuk geçti göz açıp kapayıncaya dek mezun olmuştum ve sonradan ne çok şey kaçırmışım dedim yani keşke daha iyi değerlendirseydim diye düşündüm. İlk zamanlar biraz inek olmakla beraber sonraları saldığım da oldu tabi. Yine de dersleri dinlemek en büyük zevkinmdi. Boş vakitlerimde farklı bölümlerin derslerine girmek için hocaların kapılarında nöbet beklerdim sırf birşeyler öğrenebilmek için. Sonra boş dersleri kızılayda dolaşarak yemek yiyerek kitapçıları gezerek doldurdum..Bir kere tarihi kaçırdım vizeye girmedim hayatımın hatasını yaptım finalde geçerli puanı alabilmek için manyaklar gibi çalıştım..Neyse ki verebilmiştim. Fotoğraftakiler anneannem ve babannem..İyiki bu fotoğraf var. O günün hayatımda çok önemli bir yeri vardır.

Mezun olduktan sonra izmite döndüm bir müddet çalışmadım dinlendim keyfini çıkarttım. Sonra Honda'ya girdim satış elemanı oldum. Tabi beni sarmadı. Arabalardan hiçbir zaman anlayan biri olmadım. Ehliyetim var ama kullanmıyorum. Sonrada türkçe öğretmenliği yaptım bir ortaokulda. O zamanlar da çok güzeldi. Tabi ilk başladığım günler hariç. Az ağlamadım ilk zamanlar.

Okul yaz tatiline girdi ve öğretmenlik bitti. O sırada eşimle tanışmıştım. Evlenme kararı aldık ve pufidik bir gelin oldum. Çok şey değişti tabi. Üniversitede daha aklı başında bir tip oldum. Sonra zamanla olgunlaştım. Daha iyi bir insan oldum desem doğru olur sanırım. Bazı şeylerin farkına vardım ve hayatı anlamaya başladım sanırım. Hatta geç bile kalmıştım..Hala çocuk ruhum benimle. Aklım havalarda. Ama ayaklarımı yere basmayı da biliyorum öğrendim.

Yani gördüğünüz gibi çocuk oldum büyüdüm, öğrenci oldum, iş hayatına atıldım, gelin oldum, ama hep biraz deli biraz çocuk biraz hayalci oldum. Delilikler yapmadan, gülümsemeden, biraz da şımarmadan geçer mi hayat? İşte ben böyle biri oldum sonunda..Yılları biriktirdim, gülümsedim, sevdim ve mutlu oldum..