Keyifsizlik, yağmur ve kedicik üzerine

Bir iki gündür keyifsizdim o yüzden de yine blog yazılarıma ara vermek zorunda kaldım. Midemi üşütmüşüm sanırım. Ne kötü bir durum. Elimi kaldıracak halim yoktu. Cuma günü kurstan döner dönmez kendimi salondaki koltuğa attım ve tüm gün neredeyse hiç kalkmadım. Hatta kurstan eve gelene kadar süründüm resmen..Bir de evimizin yolu biraz yokuş çıkmak zor oluyor yorulunca. Şimdi nihayet daha iyiyim. Kendime çorba pişirdim dün pirinç çorbası diğer bir ismiyle hasta çorbası. Gerçekten hastalıklarda çok iyi geliyor limonlu limonlu. Bir de sonra ıhlamur kaynattım ki o da güzel oldu ama içinde elma kabuğu ve ayva eksikti ki ben ıhlamurda çok severim. Evde zencefil ve tarçın vardı onlardan koydum sadece ekstra olarak. Beni kendime getirdi..

Bu demliğimi çok seviyorum. Cezayir'e ilk geldiğimde ev hediyesi olarak gelmişti nasıl da sevmiştim. Türkiye'ye götüreceğim ilk mutfak eşyam bu olacak sanırım..Çok sevimli geliyor bana..Oldum olası severim böyle eski şeyleri..

Ohh mis gibi kokusu geldi burnuma şimdi ıhlamurun. Keşke termosa koyup getirseydim biraz yahu içerdim şurda sıcacık...

Yağmurlar yine geri geldi.. Tam da seviniyorduk. İçten içe biliyordum aslında henüz yazın gelmediğini ama yine de kabul etmek istemedim sanırım. Güzel havalara hasret kalıyor insan. Yağmur yağınca kışın insanın içine kasvet çöküyor resmen. Tüm umutların üzeri örtülüyor sanki bir perdeyle. Güneş varken yağmur yağsa öyle mi o sanki bir hediye gibi oluyor gökkuşağının geleceğini haber veren..İyiki sürekli yağmurlu ve hapalı havası olan bir yerde yaşamıyorum yoksa psikolojim bozulurdu herhalde.

 Amaaa gün içerisinde sıkılan canımı, bozulan moralimi, yağmurdan ötürü dağılan düşüncelerimi ve hayallerimi düzelten yegane şey bu ara kediciğim charlotte'um.. Nasıl da hergün diyorum iyiki almışız onu sokaklardan diye..Ayy nasıl güzel bir duyguymuş bu neden daha önce yaşamamışım hep korkmuşum .İlerde çocuğum olduğunda ve bir hayvan bakabilecek yaşa geldiğinde ona bir kedi alacağım. Sevmeyi, arkadaşlığı, yakınlığı, hayvan sevgisini öğrensin diye. Hani derler ya hayvanları sevmeyen insanları da sevmez diye ben inanırım buna. Biraz yabani oluyor bence hayvan sevmeyen kişiler. Biraz uzak ve donuk oluyor. Ama ben genel manada hayvan sevmeyenlerden bahsediyorum yoksa korkularından ötürü besleyemeyenlerden değil tabiki o tamamen farklı bir şey..

Burda charlotte pek minik çıkmış çekimden kaynaklı sanırım veya pozundan ötürü. Ama artık bu kadar bidik değil kocaman oldu.. Somonlu mamasını çok seviyor. Ondan aldıkmı bir günde neredeyse üç posta yiyor. Bir diğer maması da salsa diye bir şey sanırım içinde fasulye de var. Onu da yiyor ama ondan günde bir posta. O da eşime benziyor bu özelliğiyle onun gibi somoncu:)

Benim sevimli kızımın böyle saf bir ifadesi oluyor bazen gözlerini kocaman açıyor ve şaşkın şaşkın bakıyor. Son numarası da oyuncağını patilemek için açılıp açılıp ondan uzağa doğru bir anda üzerine zıplayıvermesi:) Bitiriyor beni o halleri. Çamaşır makinasıyla olan diyalogları da süper. Kameraya çektim onu bir ara koyacağım bloga.

  

Bu da sektoit charlotte. Yani uzaklı böcüğümüz.. Böyle ensesinden biraz tuttuk mu gözler kocaman açılıyor. Ve inanılmaz komik oluyor. Canı da acımıyor hiç bizi hayvana işkence ediyoruz zannetmeyin sakın sadece oynuyoruz. Onun da pek hoşuna gidiyor..

İşte bugünlük de bu  kadar. Bir sonraki yazımı şimdiden düşünüyorum ve buldum. Kadınlar gününe özel bir yazı yazmayı düşünüyorum kadınlardan bahseden bir yazı kadın olmaktan. Biraz zaman, biraz tarih, biraz gündelik yaşam, biraz da ikircikli bir yazı olacak gibime geliyor..Mutlu kalmanız dileğiylee...