Hava bugünkü gibi güneşli olduğunda neler neler istiyor insan.. Kuşlar gibi özgürce uçabilmek bile var aklımda. Kediciklerimiz de pek mutlu bu güzel günde. Pencere önünden kuş cıvıltılarını dinliyor, bahçede bir o tarafa bir bu taraf koşturup duruyorlar. Charlotte’umuz hala doğumu bekliyor. Artık karnı iyice kocaman oldu. Geçen seferkinden epey farklı. Bazen yokuş çıkarken yorulup duruyor dinleniyor. Ama en çok sevgi istiyor. Bende ona karşı sevgi bol olduğu için her fırsatta kucaklaşıyoruz. Onun karnını okşuyorum, bebeklerle konuşuyorum. Hatta kucağımdayken kedicikler nasıl hareket ediyorlar pıtır pıtır. İnsanın içi bir hoş oluyor. Artık gelseler de o da rahatlasa biz de 
Nasıl da elimin üzerine koydu minik pofidik kafasını da orada horul horul uyudu Charlotte'um. Benim güzel prensesim, sıcakkanlım. Onunla uyumak en sevdiğim şeylerden biri. O benim yanımda huzurlu ben onun yanında. Bazen kendime inanamıyorum, bir kedi nasıl böyle sevilebilir diye..
Ofise girip benim odamı buluyor ve geliyor. Boş olan koltukta uyuyor öğlenleri genelde. Bazen masama gelip bana merhaba diyor ve pencereden dışarıyı izliyor. Onun da kendince hayalleri var gibi. Mesela güzel ve besili kuşlar:)
Sarı olan Behlül. Önceden adı Safrandı aslında ama. Onu buradaki arkadaşıma vermiştim baksın evde diye. Şimdi onlar Türkiye’de oldukları için dışarıda kalıyor. Son derece yaramaz ve oyuncu. Bazen bıktırırcasına. Tombik olsa daha sevimli olurdu ama ne yazıkki uzunlamasına büyüyor:) Garfield olamayacak yani…
Bu da kaldığımız yerin kapısının önü. İşten çıkıp eve geldiğimizde genelde bekleyenlerimiz oluyor böyle. İnsan mutlu oluyor. Ama üzülüyorum da ben. Böyle top olmuşlar öylece duruyorlar ya içim gidiyor. Yine de diğerleri kıskanmasın ama ben en çok ilk göz ağrım Charlotte'umu seviyorum. O başka...
anam ümit görmesin, hepsi onun ayakkabısının üstünde, ah şunlar bir çişlerini yapsalar, üstünede bende gülsem :))))))
YanıtlaSilKediler çok şeker Tuğbacım Çınar da bazen tutturuyor aklna geldikçe kedi istiyor bende seviyorum ama evde beraber yaşayabilirmiyiz endişeliyim, bu yaşıma dek sadece uzaktan sevdim, evimizde beslemedik. Şimdilik erteleyip duruyorum bakalım nereye kadar :)
YanıtlaSilSekerim valla o ayakkabılar orada oldukça kedicikler üzerinde oturmaya devam ederler:)ama çişlerini yapmazlar sen merak etme:)heehe öptüm
YanıtlaSilDeryacım;
YanıtlaSilvalla ben de çoook düşündüm falan. hatta yapamam dedim heves de ettim çok sonunda oldu..hiç de zor değil biliyormusun. ama sevmek çok önemli.bana hep bakamazsın zor dediler.bişeysi de yok.tek şey tuvaletini kuma yapması ama bizimki hemencik alışmıştı küçük olunca. bence çocuklar için de harika bir şey sevmeyi değer vermeyi bakabilmeyi öğrenirler ve arkadaşlığı.ben bile kocaman insan nasıl mutlu oluyorum onunla anlatamam ki sana..denemeye değer bence.eminim çınar da bayılacak. o zaten çok sevecen sıcakkanlı bir çocuk..öpüyorum canım.sevgiler