Yorgun ama mutlu

Bugün yine nasıl da yorulmuşum şimdi anladım. Gecenin bu vaktinde ayaklarımın tuzlu suya ihtiyacı olduğunu hissediyorum. Tabi sadece düşüncede kalıyor bu hissiyat mecalim yok şimdi onunla uğraşmaya. Yine gündüz aşırı sıcak ama akşam üstü grileşip yağan bir havayla cebelleştik bugün. Uzuun yürüyüşler yaptık ve bolca gözlem. Her şeyi sanki ilk kez görüyor gibi izliyorum heyecanla. Sanki daha çok şey katmak istiyorum zihnime, anılarıma. Günler yine birbirini kovalıyor, bir bakmışsın gece olmuş, bir bakmışsın aydınlık her yer. Uyumak hiç istemiyorum; eve girmek de. Uyumak zaman kaybı gibi geliyor. Bir an evvel sabaha varıp güne kaldığım yerden devam etmek istiyorum. Kocaman bir göbeğim olmasına rağmen hala, daha çok yemek istiyorum. Her şeyde gözüm kalıyor adeta. Yiyemediklerim için üzülüyorum. Daha büyük olmalıydım hatta dev olmalıydım diyorum. Kocaman midem olmalıydı ve daha çok yer görebilmek için kocaman eşek gözlerim.

Gece sinemaya gittik. Nasıl da bir mucize olduğunu yeniden anladım bu sinemanın. En önde oturup ayakları uzatmak gibisi de yokmuş. Ve beyazperdenin o büyüsünde kendimi kaybetmeyi, sanki oradan bir karaktermişim gibi tuhaf bir hisle sinemadan çıkmayı çok özlemişim. Tavsiye ediyorum izlemeyenlere x-man gerçekten çok güzel olmuş. Kurguyu iyi yapıp güzelce bağlamışlar. Dönmeden bir defa daha gidip 3 boyutlu olarak Karayip Korsanlarını da izlemek çok istiyorum.

Daha yığınla yapmak istediğim şey var. Listeme bir göz atmanın zamanı geldi de geçiyor bile. Neyse bugün o kütür kütür eriklerden yemeği de başardım ya ohh dedim resmen zafer kazanmış gibi bir edayla..Ağzımda bıraktığı o tadı özlemişim. Keşke daha yavaş aksa zaman, keşke kanatlanabilsem de daha az yorulup daha çok şey görebilsem..Cezayirde bıraktığım karnı burnunda pisiciğimi de çok özlüyorum buradayken. Onun yumuşluğunu, komik bakışlarını, sıcaklığını özlüyorum. Onu da getirebilseydim gelirken ne iyi olurdu. Bir kere daha anladım o bambaşka bir kedi..Canım benim..Umarım onun için herşey güzel gider de döndüğümüzde bizi güzel ve yumuşacık minişleri ile kendine has miyavlamasıyla karşılar..

Fotoğrafları yüklemeye fırsatım olmadığı için hep fotosuz yazıyorum yazılarımı. Çok da çekemiyorum zaten. Ama bıraklım da biriksinler değil mi? Cezayirdeyken doyasıya yazmak istiyorum; o anıların her birine yeniden dönerek..

Mutlu kalın..Herkese kocaman sevgiler:)