Ufak çapta taşınma durumları

Önceleri taşınma deyince daha bir korku doluyordu içim. Cezayir'de 5.kez ufak çaplı da olsa taşınınca artık eskisi kadar korku verecek bir şey olmadığını anladım..Sanırım en kötü tarafı toplamak. En azından benim için öyle. Ben en çok yeni eve yerleşme hallerini, o heyecanı, o yeni bir ev oluşturma duygusunun verdiği tuhaf hissi seviyorum. Eskiden bir yere giderken bavul yapmak da kabus gibi gelirdi bana ama şimdilerde oraya gidecek olmanın verdiği mutluluk daha ağır basıyor. Sanırım öğreniyorum yavaş yavaş ben de. Aslolan şeyin özünün gitmek olduğunu. Ve artık bavul hazırlamak en çok sevdiğim şeylerden biri diyebilirim. Zaten severek yaptığınızda inanın güzel bir hal alıyor..

Yeni kutumuzda ilk gecemizi geçirdik bile..Yani kutu gibi evimizde. Fotoğraflarını da yakında paylaşacağım. İkea'yı düşünmeden edemiyorum. Keşke burada olsaydı da bu minik evimizi o harika objelerle dekore edebilseydim. Nasıl da gözlerim parlardı, yüreğim kahkahalar atardı o zaman. 

Bugün yerleşme işimiz tamamlanacak. Zaten Tizi deki evden getirilecek eşyaları dün getirdik. Buzdolabı, fırın, yatak odası, koltuklar v.s Öğlen yemeğinden sonra da kaldığımız misafirhaneden mikro evimize kıyafetleri ve ıvır zıvırları taşıyacağız. Sağolsunlar temizlik yapan bayanlar dün bana çok yardımcı oldular, bugün de kıyafetleri taşıyacağız birlikte.. Tabi gene de ben onlardan sonra bir toparlama yapsam da en azından el birliği ile hallolmuş oluyor..Zaten yerleştirmek dediğim gibi zevkli olan kısmı.

Kediciğimizi de evimizin en kıymetlisi olarak gece yanımıza aldık. Yağmur ve çamur olduğu için her yer patileri kirlenmesin diye bir prenses edasında kucağımda taşıyarak eve aldım onu..Şaşkınlığını ve ürkekliğini görmeliydiniz. Hem üzüldüm o haline hem de güldüm..Kucağıma yapıştı adeta beni bırakmak korkuyorum diyen gözleriyle faltaşı gibi açılmış. Kimbilir neler geçiyordu aklından.. Ne çok ev değiştirdi o da, bir ara sokakta da kaldı.. Hayvan şaşkın tabi. Ama gene misler gibi uyudu bizi de hiç rahatsız etmedi. Sabah uyandığımdaysa halen tedirginliği vardı. Bugün yarın alışır sanıyorum. Dün bir ara korkudan erken doğum yapar mı acaba diye düşünmedim değil:):) O benim bir tanem, altın çileğim...

Yeni haberler ve fotoğraflarla bir dahaki postta görüşmek üzere diyorum herkese. Türkiye'den güzel haberler alıyorum çoook mutlu oluyorum. Havalar güzelleşmiş, yaza bürünmüş o ne olduğu belirsiz mevsim nihayet..Hadi bakalım..Daha sıcak hava daha çok güneş olsun gelince ben.. Denizde saatlerce öylece durmak, suyla bütün olmak ve kumda uzanıp rüzgarla gelen güneş yağı kokusunu içime çekmek istiyorum. :) 

Not: Fotoğrafı geçenlerde okuduğum bir blogda gördüm. Ama kaydetmemişim yine her zamanki gibi yerini. Ne olur aldığım kişi kızmasın bana:) Çok teşekkür ediyorum ona böyle kutu fotoları ara ara bir hal olmuştum. Son derece iyi niyetle alınmıştır..Hırsızlık değildir..

Bu arada yorumlardan hemen fotoğrafla ilgili bir yazı geldi Zeynep'in evi blogunda görmüşüm ben meğer:) Çok teşekkür ediyorum hatırlatma için. Sevgili Zeynep'e de teşekkürler tekrar. İzinsiz aldım ama umarım beni affeder:)