Sevdiğim Bir Alıntı

KADIN BEDENİNİ SOYARSA

MELTEM ARIKAN
16 32
"...büyüklüğü ve yüceliği görmeyi, mutluluğu tanımayı, özgür iradeni kullanmayı seçer ve acımaktan vazgeçersen insanları sevmediğin için suçlanırsın. Ama insanlara karşı, onların hak etmediği bir sevgiyi duymak için çaba harcamak bir cinayet işlemekten farksızdır. Sevgi; saygıdır, tapmadır, onurdur, varoluştur ve çok büyük bir sorumluluktur. Zaafların kılıfı ya da pis yaraların ilacı haline getiremezsin onu. Anlayış, acıma, nefret, korku ve kayıtsızlıktan bir karışım yapıp, bunun adına sevgi demeye hiç kimsenin hakkı yoktur. Sen var olmadan sevgiyi duyumsayamazsın. Ve var olduğunu hisseden bir insan, başkalarının onayından etkilenmez, zaten birilerinin onayına da ihtiyaç duymaz. İstediği şeyleri yapar ve omuzuna düşen sorumlulukları alır, en önemlisi herkese aynı hakkı tanır. Hayatta en büyük yanlış, kendi istediğin şeyleri yapman değil, başkalarının, senin düşündüğün ya da istediğin şekilde yaşamalarını talep etmendir. Hele sevgi adına yapılan bu talepler kapandaki peynirlere benzer, onu yemek için kapana girdiğin an ölürsün ya da öldürürsün. Cinayet sadece kan dökerek işlenmez."

"...peki ama gerçek neydi?

Gördüklerimiz mi? Gördükleri yorumlama tarzımız mı? Yaşadıklarımızmı? Peki ya görmediklerimiz, yaşamadıklarımız, duymadıklarımız, duyumsamadıklarımız gerçek olmuyor mu? Gerçekler ve doğrular kime göre ne kadar gerçek ve doğru? Tüm bu karmaşada mutluluğun yeri nerde?.."