Benim güzel zuzularım ve zuzularımın anneleri

Evet biraz komik bir başlık oldu belki ama ben onlara zuzularım demeyi çok seviyorum. Onlar benim mini mini güzellerim. Derin ailemizin en büyüğü. O artık kocccaaman oldu. Hatta onun da bir blogu bile var. Hentbol takımında kalecilik yapıyor. Son derece aklı başında bir çocuk oldukça da yakışıklıdır. Yerim ben onu. Böyle dedim diye şimdi bana kesin kızmıştır. Ne de olsa artık büyüdü tabi haklı çocuk. Yine de eski halleri hiç gözümün önünden gitmiyor. Ben deprem senesi Ankara'ya gittiğimde teyzemlerin yanına derinciğim daha bebecikti o zamanlar. Kucağıma alır dansederdim onunla. Hiç unutmam mama sandalyesinde yemek yerken çok uykusu gelmişti ve kafası kabak dolmalarının olduğu tabağının içine düşüvermişti. Çok maceraları vardır onun. Her seferinde de bu maceraları ona tekrar etmemden bıktı artık. Tabi artık ben de yaşlandım Akbank gibi herşeyi tekrar ediyorum:) Bir defasında da sessiz sedasız mutfakta otururken bulmuştuk onu evde bir anda fırt diye ortadan kayboluveriyordu çünkü bir de ne görelim öylece yerde oturmuş pufidik ayaklarıyla ağzında bişey çiğnemeye uğraşıyor daha çıkmayan dişleriyle. Elinde de çiğnemeye çalıştığı şeyin yarısı. Ne dersiniz bu şey? Tabiki ikiye bölünmüş ölü bir arı. Tanrım nasıl da korkmuştuk anlatamam. Allahtan arı ölüymüş de dilini falan sokmamış bizim küçük canavarın. Bir defasında da annesinin hemencecik yanıbaşındayken kaybolup iki arada bir derede banyodaki dalin şişesini dikmişti ağzına. Bu anlattıklarım hep 1-2 dklık olaylar zannetmeyin çocuk yalnız kalıyor da yapıyor. Onu gördüğümde konuşmaya çalışırken ağzından baloncuklar çıkıyordu. Hiç unutamıyorum. Kısaca böcübi de diyebiliriz ona aslında. Çünkü küçükken gördüğü böceklere böcübi diyordu. O bizim ilk göz ağrımız. Babannem de benim için hep böyle derdi.. İlk göz ağrısı olmak başka bişey tabi. Ben bu güzelliği hep hissettim. Derinciğim de öyle. İsmi gibi güzel olsun yaşamı da. Onun hayatta güzel şeyler başaracağına dair inancım sonsuz.

Derin ile Annesi Misbah ablam Derin'in okulunda bana poz verdiler. Ben her zamanki gibi yine ailenizin fotoğrafçısı modunda geziyordum tabiki :)

Burada da Misbah ablamı ısrarla Defne' ye yemek yedirmeye uğraşırken görüyorsunuz. O şimdi bu fotoyu koydum diye kızar heehe güzel çıkmamış diye ama napıym defneyle başka foto çekmemişim sizi bu sefer. Bir dahaki sefere artık. İkinizi hep ayrı ayrı almışım.

Defne ya da defnemu yada defne prenses derinin iki numarası. O ailenin kokoşu. Prensesi. El kadarcık şeyler nasıl da büyüyorlar hemencecik de tuğba abla diyorlar gülümseyerek. Çok mutlu oluyorum o zaman. Defnemiz de pek şeker maşallah nasıl da sevdiriyor kendini. İlk başta biraz çekinmeler oluyor tabi haliyle ama sonra bir alıştı mı işte o zaman değmeyin keyfime. Yazın daha minik minik konuşuyordu prenses şimdi ankaraya gittiğimde maşallah iyice dillenmiş. Neler diyor neler. İnsanın aklı sırrı almıyor bazen bu çocuktan nasıl çıkıyor bu kelimeler diye. Süslü şekerim benim o..

Bu fotoğrafta da Kebap 49 da dönerleri götürüyoruz ayıptır söylemesi. Türkiye'ye gittiğimde döner yemeden döner miyim hiç beenn..Tuay ablam da Emirhan' a yediriyor dönerleri. Maşallah pek güzel yedi o gün. Afferim onaa..

Emirhancığım ailenin en ciddi çocuğu. Nil de onun kardeşi. Emirhan nil e nilcik diyor. Pek de güzel anlaşıyorlar maşallah. Emirhan da artık pek güzel konuşuyor o da büyüdü tabi. Balık tutmayı ve oyuncak balıklarla oynamayı çok seviyor. Gittiğimde ankaraya onunla hep balık tuttuk oyuncak balıklarla. Jelibon yedik birliktee sonra kinder sürpriz yediik. Nil ile emicik maşallah güzel yiyorlar yemeklerini ama defnempi hiç yemiyor. Defnempi defne prensesin kısaltılmışı bu arada bilmeyenler için. Nilciğim maşallah pek uysal. Kucağıma alınca gülücükler atıveriyor hemen. Defne de küçükken öyleydi ama nil ondan daha uysal gibi. Tabi büyüyünce o da hareketlenecek. Güzel yüzleri gibi ömürleri de güzel olsun benim güzel zuzularımın hepsinin inşallah. Diğer turunculu kızımız da İpek ablamın kızı irem. O da şirin mi şirin tam bir balkabağı olmuş cici kıyafetleriyle de. O da hareketli ama yaramaz değil. Tabi nil daha küçük ondan. İrem pek güzel ayağa kalkıp yürüyebiliyor. Ona da yakında kardeş gelicek. Ne mutlu ona. Misbah ablamın da tuay ablamın da hep iki oldu bebişler ne güzel birbirine yoldaş, arkadaş. İpek ablamın da ikinci olucak ireme kardeş olucak mini mini bir oğlan. Şanslılar bu konuda hep bir erkek bir kız. İkisinin de zevkini güzelliğini tattılar. İnşallah ben de o kadar şanslı olurum. Ama iki prensese de hayır demem yani.

Burada da Tuay ablamlardayız. Fotoyu çeken yine benim ve karede yokum ne yazıkki. Hep çekmişim çekilmemişim..Bir dahakine ben de olacağım inşallah. Tuay ablamın yanındaki de İpek ablam. Tuay ve Misbah benim teyzemin kızları oluuurr. İpek ablam ise annemin teyzesinin kızı yani o da kuzenim. Açıklama bağabında böyle yazdım sizlere.

Şimdilik bu partinin sonu bu kadar. Çok uzun bile yazmışım. Okurken sıkılmadığınızı umuyorum. Sonra yine bu konuya döneceğim. Anlatacak çook şey var zuzularımla ilgili daha..