Yol Hikayem ve Bayram günlerimiz

Bayramda Cezayirdeydim. Herkes bayram zamanı ailesini görmeye gider ya benimki tam tersi oldu. Bayram'dan önce gittim bayramda döndüm:) Annemle beni görenler dışarıdayken "kızın bayram için geldi herhalde" diyorlardı. Annem de yok bizim kız bayram da dönüyor kocasının yanına diyordu. Böyle diye diye geçti zaman. Geldiğimde kocaman bir yorgunluk ve stres vardı üzerimde kolayca gitmek bilmeyen. Uçak stresi her zamanki gibi malum, bir de kocaman bavullarımı taşıma yorgunluğu eklendi üstüne.

Geç kalma stresiyle hava daha ağarmadan çıktık yola. Amcam geldi beni havaalanına götürmek için. Annem babam halam amcam ve ben sabah mahmurluğunda kargalar daha yemeklerini yemeden yollardaydık. Nitekim çook da erken bir zamanda vardık havaalanına. Benim uçuş 10.40 da idi biz 7.00 de falan oradaydık. Geçen sefer bavullarımızı hemencecik vermiş bir güzel çayımızı yudumlamıştık. Ama bu sefer kontuarları açmak bilmediler. Bir buçuk saat kadar bekledik herhalde. O sırada annemin hazır ettiği böreklerden attırdık tabi. Konuştuk, fotoğraf çektik. Ben kafamda uçak ile ilgili milyon tane senaryo yazdım yine.

Neyse zaman geçti tüm ağırlıklarıma rağmen beni uçağa aldılar:) Aslında çok da ağır değilmişim boşuna çıkartmışım bazı eşyalarımı bavulumdan.Yine de bir ohh çektim yerime oturduğumda. İlk defa uçağa binince rahatladım sanırım. Bu sefer o kadar çok türbülans oldu ki uçakla mı geldim trenle mi anlamadım inanın. Yorgunluk ve uykusuzluk baskın çıktığından korkum çook gerilerde kaldı. Yemekler yine süperdi. Hele o ağızdan dağılan tadına doyum olmayan mini mini tatlılar yok mu" daha çok istiyorum bunlardaaann" diye haykırmak geldi içimden. Ama uçakta yemek yemek tam bir eziyet. Tanrı bizi sınıyor diyorum her seferinde bunu da becerebiliyor muyuz acaba diye?


Uzunca pasaport sırasındayken yaşlı bir amca gördüm elinde sazıyla cezayirli bir adama laf anlatmaya çalışıyordu. Sanırım giriş formlarını doldurmaya çalışıyordu. Ben de kıyamadım o sıkıntılı görüntüsüne ve "amca ben türküm gel sana yardım edeyim" dedim. Formunu doldurdum onun için. Sonra bir de ne göreyim gelen bütün türk işçiler benim etrafıma toplandılar bacım bize de yardım et diye. Neyse onun da üstesinden geldik. Birbirlerinden baka baka ve binbir dua eşliğinde doldurdular formlarını. Bavul sırası pasaporttan kat kat uzun sürdü. Neredeyse bir kenarda ayaklarımı uzatıp kafamı duvara dayayıp kestirecektim.

Evime vardığımda beni çook fazla şeyin beklemekte olduğunu gördüm. Temizlik başta olmak üzere, bavulları açmak, yerleştirmek, yemek yapmak, bulaşıklaar v.s Kadın olmanın getirileri yine karşımdaydı. Eee tabi bir ay elimi sıcak sudan soğuk suya sokmayınca evin tek kız çocuğu olarak gözümde büyümedi değil tüm bunlar. Ama yorgunluğum geçince zevkle ve evimde olmanın mutluluğuyla yapıverdim hepsini. Tüm ağırlıklar uçtu gitti. Keşke kirli bulaşıklar da uçup gidiverse öylece. Bu arada evde en sevdiğim iş bulaşık yıkamaktır benim böyle söylediğime bakmayın. Üniversitedeyken falan hiç sorun yaşamazdık ev arkadaşlarımla bu hususta. Ama ütü den nefret ederim. Zaten geldiğimden beri topu topu iki defa ütü yapmışımdır herhalde. Kamptaki temizlikçi bayan sağolsun yıkadığı çamaşırları ütüleyip de veriyor. Ben de mutlu mutlu gülümsüyorum.

Günler böyle geçti ve bayram geldi. Burada bayram hiç bayram gibi olmuyor. Sabahları içimden "bugüüün bayram erken kalkın çocuklar " şarkısını söylüyor olsam da. O ailenin kocaman kalabalığı, bayram telaşı olmadı mı bayram gibi olmuyor. Bayram harçlığı ve yeni ciciler de yok artık. Eski tadını alamıyorum bayramların. Yine de bayram ruhunu taşıyorum içimde. Çocukça, gülümseyerek.

Bu bayram ev sahiplerimiz bizi bayram yemeğine çağırdılar öğlenden sonra. Heyecanla gittik. Eşim tercümanım oldu yine. Ama vücut dili, işaret dili var sağolsun. Her şeyi hallediyor insan. Yemekler de çok güzeldi. Tabakları görünce dibim düştü zaten. Tabak kenarlarında minik kırmızı yusufçuklar vardı. Onlar da bizim gibi yeni evliler. Jasmine ve Sherif. Ailenin büyük oğlu ve gelinleri. Jasmine çok tatlı ve güler yüzlü. Değişik bir gün oldu bizim için. Anneleri sen bana gel bak ben sana hemen öğretirim fransızca deyip durdu. Çok tatlı bir bayandı. Hoş saatler geçirdik. Jasmine ile sherif in düğün cd lerini bile izledik. Bayram bizim için anlam kazandı böylelikle. Bayram; bayram gibi oldu. Yeniden görüşmeyi bekliyorum heyecanla.