Tipaza da piknik

Güneşli ama serin bir gün bugün yine. Aldanmamak gerekiyor. Ellerim buz kesti. Gözlerim de yine dakikalardır bilgisayara bakmaktan bir tuhaf oldular. İki gündür deli gibi yorulduk. Ama çok güzel zaman geçirdik. Cuma günü sabah erkenden uyandık ve pikniğe gitmek için yola çıktık; bir gece evvel yaptığım tarçınlı çaylı kekim, özenle gecenin köründe sardığım yaprak dolmalarım ve pastaneden aldığımız kurabiyelerle..Çünkü artık tuzlu bir şey yapmaya mecalim kalmamıştı. Dolmalar beni epey oyaladı. Yolculuğumuz bir saat kadar sürdü. Ve Tipaza'ya vardık. Tipaza'nın ismi hüzünlü bir hikayeden geliyor. Orada yaşayan bir kadının ismi Tipaza. Yıllar yıllar önce oğullarını savaşa göndermiş. Sonra geri dönüşlerini görebilmek için hep sahilde beklemiş. Orada hala bekliyor oğullarını ama dönmemişler tabiki. Heykelini dikmişler deniz kenarındaki limana. Epey üzüldüm dinlediğimde. Hava bolca güneşliydi yine. Tam da piknik havasıydı arada biraz estirse bile. Tabi açık hava bizi epeyce yordu. Önce biraz etrafı turladık sonra yere örtümüzü serip pek güzel dakikalar geçirdik mamalar yedik sohbet ettik. Arkadaşı ile saklambaç oynayan ufak bir kız çocuğunun sayı sayarken sayıları çabuk çabuk atlayarak geçivermesine güldük, acemice hep aynı yere saklanmasına ve sobelenmesine. Burda saklambaç oyununa "cache cache "diyorlarmış yani kaş kaş. Ona da epeyce güldük..

Fotoğraftaki yerler piknik için gittiğimiz yerin etrafındaki mekanlar. Deniz kokusunu içimize çekmek çok iyi geldi. Gerçekten deniz çocuğu olmak böyle bir şey, denizi olmayan şehirler çok zor bence aynı içinden tren geçmeyen şehirler gibi..Yapma çiçekler gibi..

Sanırım bu Cezayirli amca günün büyük kısmında burada kısmetini bekliyordu. Nasıl da düşünceler almış yürümüş hayatın ortasında duruveriyor..Umarım güzel balıklar yakalamayı başarmıştır.

Burası da bulunduğumuz yerin karşısındaki sahil. O kocaman beyaz bina ise restorantmış. Yazın hizmete başlıyor herhalde.

Bu beyaz evlerde yazın buraya geldiğinizde kalmanız için yapılmış evler. Kiralayıp istediğiniz kadar vakit geçirebilirsiniz. Şimdi bile oldukça kalabalıktı etraf hatta ev kiralamış mangal yapanlar bile vardı.

Deniz pırıl pırıl ve ılıktı. O an üzerimdekileri atmak ve kendimi sulara bırakmak geldi içimden. Yazın burada yüzmeyi isterim. Suyu da çok tuzlu değil. Tadına baktım da:)

Sahilin arka tarafındaki evlere giden sokaklar. Tarzı Casbah evlerine benzetilerek yaratılmış burasının. Gerçekten Casbah gibi.

Ve tataaamm işte piknik güzeli beeeenn..Hehee keyfime diyecek yok valla. Huzur doldu içim hava güzel mis gibi deniz kokusu çimenler...Yemekler de güzel. Ohh kahvemi de içtim. Fotoyu da eşim çekti.

Yemeklerden bir kesit. Dolmalarım nasıl ama?Diğer şeyleri çekmemişim yemeğe dalıp herhalde.

Sevdiğim de hayatından memnun görünüyor yemek tabağı elinde ağaç gölgesinde..Dolmaları götürdü zaten lüp lüp..

Ooo baktım da epey uzun yazdım yahu. O zaman gezdiğimiz Roma harabeleri ikinci part da sizinle olsun. Bekleyin beni anacım:)