Tipaza; Roma Harabeleri

Tipaza'da pikniğimizi yapıp temiz havayı gönlümüzde içimize çektikten sonra ve tabi biraz da yandıktan; harabeleri görmek için yollara düştük. Zaten ben daha harabeler lafını duyunca heyecanlanmıştım. Böyle tarihi mekanları görmeyi çok seviyorum. Yaşanılanları düşünmeyi, ordaki kalıntılara dokunmayı, zamanı hissetmeyi seviyorum.

Denizin kenarında harika bir yer burası. İyiki de gidip görmüşüz. O kadar büyük ki anlatamam. Kocaman bir alana yayılmış tüm kalıntılar. Ağaçlar rüzgarın şiddetinden yere kadar uzanmışlardı. Ve taa uzaklardaki o görüntüleri bile insanı cezbetmeye yetiyordu.

Sanırım bu fotoğraftan da görünüyor karşı kıyıdaki eserler. Ve tabiki ağaçlar.

Fotoğraf çekmekten ve ağzımız bir karış açık dolaşmaktan tarihine ilişkin notları okuyamadık. Sadece eşim 2 ile 6.yy arasına ait eserler olduğunu görmüş. Ben zaten fransızca olduğu için yazılanların çoğunu da anlayamadım. Dakikalarca gezdik ama daha göremediğimiz o kadar çok yeri var ki. Yalnız iyi korunmadığı için çok üzüldük. Çocuklar çıkan mozaiklerin üzerinde zıplıyor insanlar kalıntıların üzerine çıkıp tahrip ediyorlardı. Türkiye'de olsa çok daha iyi muamele görürdü sanırım. Çünkü Türkiye'de böyle yerleri gezerken genelde etrafta dolaşan görevliler görürüz, uyarılar alırız hatta fotoğraf bile çekemeyiz bazen. Ama tabi bazen de tam tersi olabiliyor buradaki gibi. Burada da fotoğraf çekmeyin diye uyarı vardı. Önce biz de çekmedik tabiki ama bir de baktık insanlar ellerinde makinalarla gayet güzel bir şekilde çekiyorlar biz de dayanamadık bu güzelliğe hemen asıldık makinalara:) Aslında süper iyi oldu. Çünkü gördüğüm yerleri zamanla unutmak en sevmediğim şey. En çok anıları kaybetmekten korkuyorum ben. Onlar olmadan hiç anlamlı olmuyor hayat, o güzellikleri zaman zaman tozlu raflarından çıkartıp gözler önüne sermeden.

İşte bunlar da mozaikler. Umarım kısa zaman içinde yok olup gitmezler. Herkesin görmesi gereken bir yer bence. Ve dhaa dünyada görmediğimiz böyle ne kadar çok yer var. Burası da ölmeden önce görülmesi gereken yerler listesine girmeli bence.

Bu ağaç oradaki bir sanatçı tarafından yapılmış yani eskiden kalma bir eser değil ama oldukça güzel. Kendisi de oradaydı zaten ve yarattığı eserlerin fotoğraflarını gösteriyordu insanlara. Onun da fotoğrafını çekmiştim ama bulamadım sanırım iyi çıkmadığı için silmişim. Ama arkadaşım Sarah iyi bir poz yakalamıştı ondan aldığımda fotoğrafları yayınlarım burada.

Bu fotoğraf ise yeni bir yaşama giden yol gibi adeta, gizli bir geçit gibi. Umarım sevmişsinizdir fotoğraflarımı. Hepsi el emeği göz nuru. Bunları çekerken düşme tehlikesi bile geçirdim ayağım takıldı. Ama yine de başardım. Ben zaten burada sürekli boynumda makinayla dolaşan turist ömer modundayım. En sevdiğim kısmı da bu zaten. Yeni maceralarımızda görüşmek dileğiyle...