Böcek Hikayesi

Dün bloga yazacak bir şey bulamamıştım. Bugün ise yazacağım şey hemencecik önüme geliverdi bir flashdisk ile. Geçen hafta yediğimiz yemeğin görüntüleri. Ben de tabi durmadan dinlenmeden başladım önce fotoğrafların boyutlarını küçülttüm sonra da yazmaya giriştim.

Geçen hafta cuma günüydü. Yeni keşfettiğimiz markete alışverişe gitmek için çılgın trafiği yenmeye çalışıyorduk. Görmeniz gerek bir saat süren yolu tam üç saatte geldiğimiz bile oldu. Ki sorun trafikte değil yolların üzerine kurulan jandarma kontrol noktalarında. O kadar çoklar ki. Adım başı durmak gerekiyor. Tabi trafik allak bullak oluyor ve arabanın içinde sinirden kuduruyorsunuz. Yeni keşfettiğimiz süper marketin adı "Uno". Ama bu bizim bildiğimiz Uno değil sanırım. Çünkü uno'ya dair pek bir ürün göremedim. Yalnız burada şimdiye kadar gördüğüm en düzgün, en güzel ve en bol çeşiti olan market. Aynı Türkiye'dekiler gibi. İçinde manav reyonu bile var. Normalde marketlerde ya da büyük alışveriş yerlerinde sebze meyve satılmıyordu oradan oraya koşturmak zorunda kalıyorduk. Hatta içinde elektronik eşyalar-tv, mutfak eşyaları vb- züccaciye ürünleri-tabak, bardak, tencere- güzellik malzemeleri- Flormar ve Golden Rose var sadece- ve hazır yemek-Pizza, tavuk, makarna- bölümü bile var. Biz otopark için sıra beklerken Semih Abi aradı. Hadi çocuklar birlikte yemek yiyelim dedi. Balıkçılarda buluştuk. Yani La Madrak'da. Restoranımızın adı Le Cercle Nautique. Manasını bilemiyorum üzgünüm. Daha önce bahçesinde yemek yemiştik. Yazdı. Şimdi şirin ve küçük iç kısmında oturduk hava muhalefeti sebebiyle. Bayağı da kalabalıktı. Yemek çeşitleri beni pek açmasa da sohbet gayet güzeldi. Tabi bir de içtiğimiz Pembe şarap çok güzeldi.

Fotoğrafta gördüğünüz gibi yani geriye kalanlar görünüyor sanırım sadece ama böceğin envayi çeşitini yedi eşim ve semih abi. Karides ve daha bir jumbo olanı Kerevit. Ayy ben ise binbir güçlükle orasından mı tutsam burasından mı tutsam diye diye ancak üç beş tane yiyebildim. Tabi eşim yardıma koştu bana ayıklayıp verdi. Bu işten nefret ediyorum. Resmen böcek yiyoruz yahu. Öyle pörtlemiş gözleriyle bana bön bön bakıyorlar kocaman bıyıklarıyla. Nasıl yerim ben o hayvanı. Ayy düşündükçe içim dışıma çıkıyor. Sosları pek bir lezzetli tabi ama kabukları ve tipleri için aynı şeyi söyleyemeyeceğim.

Bu da nihayet beklenilen balığımız. Yanında patatesler de vardı ve tadı da pek güzeldi. Resmen tavuk eti gibiydi yalnız biraz yağlıydı. Balığımızın adı da Loup. Maşallah öyle büyük ki tamamını bitiremedik bile. Patatesleri ve sosu da yine pek güzeldi.

Bu fotoğrafta masamız biraz boş kalmış ama o anda balığı beklemekle meşguldük. Özellikle de ben. Şarabı götürüp durdum. Bir de fotosunu çekmeyi unuttuğumuz Cezayir e özgü çok güzel bir yemek öncesi mezesi var közlenmiş biber. Ona ekmek bandım. Eşimin yanındaki tabakta bitmiş halini görebilirsiniz:)

Burada da şebelek insan ben. Çilekli turtayı yiyecek olmanın sevinciyle şımarmışım biraz. Ama bu turta önceki yediklerim kadar güzel değildi çünkü dibi sert milföyden yapılmıştı sanırım. Halbuki öncekiler sanırım turta hamurundan yapılmıştı ve beyaz muhallebi kısmı daha çoktu. Yine de yemek sonrası bunlardan attırmak harika oluyor. Arkasından da naneli çay. Herkese tavsiye edilir. Türkiye'de olsa off balık sonrası mis gibi helva gelirdi sıcak sıcak. Tabi bu süper balığın yanında rakı da içerdik. Neyse artık Türkiye'ye gidince kısmetse:)