Tünellerimiz birleşti (Thenia/Tizi-Ouzou Projesi Naciria Tüneli)

Dün özel bir gündü bizler için. Onbir aydır canla başla çalıştığımız Nasiria tüneli'nin doğu ve batı portalleri, eğlenceli bir törenle birleşti. Koşturmacamız erken saatlerde başlamıştı. Saat 10.00 civarında tünele indik. O kadar kalabalıktı ki. Ben bu duyguyu daha evvel de yaşamıştım Bouira'da yaptığımız tünelde. Ama o zaman ben de işin içine dahil değildim. Uzaktan izleyiciydim. Şimdi bir parça da olsa burası için birşeyler yapmış olma hissi daha da özel yapıyor içinde bulunduğum durumu. Ne de olsa bizler şu anda tarihe tanıklık ediyoruz. Bu tünellerde izlerimiz var. Çocuk büyütür gibi büyütüyor geliştiriyor ilerletiyoruz aşamalarını. Ben bunları hissediyorsam bizzat ilgilenen eşim kimbilir nasıl mutludur. Diğer herkesin de gözlerindeki ışığı ve kocaman gülümsemeleriyle yüzlerinin aldığı hali görmeliydiniz. Herkes bu işi kıza zamanda ve kazasız belasız başarmış olmanın sevincini üzerinde taşıyordu.

Güzel bir tören olması için elimizden geleni yaptık. Yerel çalgıcılar geldiler. Gayet de güzel çaldılar. Son derece de sempatiklerdi. Danslar edildi, hep bir ağızdan sevinç çığlıkları ve sloganlar atıldı. Tabi bol bol da fotoğraf çekildi. Bir tane profesyonel fotoğrafçı bir de kameraman vardı bende epey fotoğraf çektim Özgünce dergisi için. Tünel ağzında başladı eğlenceler, sofralar kuruldu. Daha sonra sembolik olarak delme işleminin yapılacağı yere doğru ilerledik kocaman bir kalabalıkla. Benim en çok sevdiğim kısım da burasıydı işte. En önde ilerledim ve arkama baktığımda kocaman kalabalık tünelin içinde bana doğru geliyordu. Bir yandan da müzik çalmaya devam ediyordu. Birleşmenin olduğu o an, karşıdan ışık görüldüğünde herkes sevinç çığlıkları attı yeniden hep bir ağızdan. Sonra kurban kesildi. Ama gülümsemeler hep devam etti gün boyunca.

Hava da şansımıza çok güzeldi. Bütün işler bitip de topluca yemek kısmına geçildiğinde yağmur atıştırmaya başladı. Bugüne özel harika bir döner hazırlamışlardı. Onun kokusuyla mest oldu, lezzetiyle de kendimizden geçtik. Yani anlayacağınız günümüz çabucak sona erdi ama çok eğlenceli ve gurur vericiydi. Şimdi sizi dünden fotoğraflarla başbaşa bırakacağım..

 Eşimle ben gururla poz verdik objektiflere. Bu mutluluğu onunla paylaşmak ayrıca güzel birşey benim için.

 Burada da ofisteki bayan çalışma arkadaşlarım ve görevli personelle birlikte poz verdik. 

Bu amcanın ifadesi beni çok etkiledi. Çok sempatikti, güleryüzlüydü ama gözleri puslu bakıyordu sanki. Yılların yükü üzerindeydi belli ki. Keşke ismini sorsaydım diye çok düşündüm ama telaştan aklıma gelmedi. Sizinle paylaşmak isterdim oysa..

Bu da Cezayir'lilerin zurnası. Üzerinde çiçek işlemesi ve ve kenarlarında da zincirle sarkan bir takım aparatlar vardı. Ben çok beğendim. Orjinaldi sarkaçlarıyla ve tabi çıkarttığı sesle.

Bu da muhteşem lezzetli dönerimiz. Özenle hazırlayan arkadaşımız da Kenan..Bizi doyuruyor, bize bakıyor, aç bırakmıyor sağolsun :)

Bu da düne dair güzel bir hatıra fotoğrafı oldu. Bundan sonra herşeyin daha güzel olması ümidiyle..Hepinize kocaman sevgiler Cezayir'den...