Eskiden çok şiir okur ve de yazardım. Hala şiirleri çok severim ama yanımda hiç şiir kitabım yok ve şiiri ruhu olmayan sanal sayfalardan okumayı hiç sevmiyorum. Ne kadar çok okursam o kadar da yazabiliyorum. Bu sıra pek okuyamadığım için sanki tüm kelimelerim tükenmiş gibi geliyor ama biliyorum öyle değil. Birkaç makale indirdim bilgi açlığımı bastırması açısından, bu akşam onları okuyayım bakın yarın nasıl bülbül gibi şakıyorum:)
Bugün hoşuma giden bir şiirle karşılaştım ve buraya yazmak istedim. Daha önce okumadığım bir şair olan Birhan Keskin'e ait. Sanırım Türkiye'ye gittiğimde bir kitabını edinip geleceğim.Yanında da ruhuma iyi gelmesi için birkaç şiir kitabı. Şiirlerin olmadığı bir hayat ne kadar yavan ve sıkıcı. Şiir tıpkı aşk gibi!
Bir çiçek açtığında
Bir eski avluda
Diyor ki;
Çalıda sarı bir çiğdemim ben
Ve senin çok eski cümlen.
Sen otursan, gitmemiş ki! olsan
Ben sana bir eski Endülüs avlusu
İstersen serin bir Portofino getirsem
Ya da Yedigöllerin yedisini birden.
Bir çiçek açtığında
Bir eski avluda
Diyor ki;
Her şey çok eksik ve neredeyse yok gibiyken
Buldum buluşturdum kendime geldim
Tek eksik sensin! İncecik, çilli bir dille
sen de gelsen.
Ben sana kırmızı kiremitli bir çatı
Begonviller ve bir mavi kapı
Ve illa amansız bir avlu getirsem.
Dünya soğur, akşam serinlerken,
Benim sensiz sevinecek bir şeyim yok.
Kılı kırk yardım, altını üstüne getirdim,
Ve işte en gümüş cümlem:
İçimi açtım sana.
İçini açmak için.
Bir eski avluda
Diyor ki;
Çalıda sarı bir çiğdemim ben
Ve senin çok eski cümlen.
Sen otursan, gitmemiş ki! olsan
Ben sana bir eski Endülüs avlusu
İstersen serin bir Portofino getirsem
Ya da Yedigöllerin yedisini birden.
Bir çiçek açtığında
Bir eski avluda
Diyor ki;
Her şey çok eksik ve neredeyse yok gibiyken
Buldum buluşturdum kendime geldim
Tek eksik sensin! İncecik, çilli bir dille
sen de gelsen.
Ben sana kırmızı kiremitli bir çatı
Begonviller ve bir mavi kapı
Ve illa amansız bir avlu getirsem.
Dünya soğur, akşam serinlerken,
Benim sensiz sevinecek bir şeyim yok.
Kılı kırk yardım, altını üstüne getirdim,
Ve işte en gümüş cümlem:
İçimi açtım sana.
İçini açmak için.
Ne dinlendirici sakin huzur verenbir bloğun var.♥
YanıtlaSilAhh canım çok teşekkürler. Blogum uzurlu geliyorsa ne mutlu bana o zaman:)Kocaman sevgiler sana:)
YanıtlaSilben arşive daldım varyemez amca gibi ordan dalıyorum hop diğer taraftan çıkıyorum :)
YanıtlaSilve anlaşamadığımız bir nokta buldum... hiç aram yok şiirle... ezbere bir tane bile bilmem... hiç şiir kitabım yok mesela... alır mıyım onu da bilemedim... olmasa olur yani benim için :)) ama iyi oldu... senin paylaştıklarını okuyciim bakalım gelişme kaydedebiliyor muyum :))
Saçaklı;
YanıtlaSilşiiri bana orta okuldaki Türkçe öğretmenim sevdirdi. Sonrası da kendiliğinden geldi. Güzel şiir okurdum da o zamanlar. Birinciliğim bile var:)Şiir tuhaf bir şey ya her şiiri sevemez insan ama şiirin kendisini çok sevebilir. Ben çok da yazardım eskiden şimdi yazmıyorum artık. Ben sana güzel şiirler yollarım:)Seveceğine eminim. Bazen duygularını en iyi şiirle ifade eder insan, düz yazıdan ziyade.