3 Mart 2014 Pazartesi

Cezayir'in kadınları


Kadınlarımızın yüzü acılarımızın kitabıdır 

acılarımız, ayıplarımız ve döktüğümüz kan 
kara sabanlar gibi çizer kadınların yüzünü.


Ve sevinçlerimiz vurur gözlerine kadınların 
göllerde ışıyan seher vakıtları gibi.


Hayallerimiz yüzlerindedir sevdiğimiz kadınların, 
görelim görmeyelim karşımızda dururlar 
                      gerçeğimize en yakın ve en uzak.
                                N.Hikmet


Seviyorum bu şiiri çok. Ne zaman kadın denilse hep aklıma düşer satırları. Cezayir'in hüzün bakışlı kadınları da buradaki kelimelere yakışıyor, onca acıdan sonra...


Eski fotoğrafları çok sevdiğim için genelde onları kullanıyorum. Ama bir sonraki kadınlar ile ilgili yazımda modern kıyafetlerini de göstereceğim size. Her şey bu fotoğraflardan ibaret değil elbette. Yine de tarihsel bir değeri var gözümde. Yorgun, hüzünlü ama hayata devam ediyorlar işte bir nedenle. O neden her zaman değişkendir ve bazen yapış yapış bir melodramın içine çeker bizi.


Bu yaşlı kadının fotoğrafını çok seviyorum. Bu fotoğrafa her baktığımda gözlerindeki o parıltı, ışık, umut hüzmesi beni etkiliyor. İster istemez gençliğini de düşünüyorum, ne kadar güzel bir kadındı kimbilir. Ayrıca dövmelerini de seviyorum. Dövmelerle ilgili de daha öğrenmek istediğim çok şey var. Öğrendikçe yazacağım. Bu sanırım bir Berber kadını. Ama henüz bazılarını birbirinden ayırmakta zorlanıyorum. Pek çok grup var Cezayir'de. Kıyafetleri de elbette bölgeye göre değişiklik gösteriyor. Bilmediğim birkaç yerel topluluk da varmış ama adlarını daha ezberleyemedim ki araştırayım. 

 Algerian woman by Marc Garanger

Takılarını ayrıca çok beğeniyorum. Ama beni en çok etkileyen yüzlerindeki kırışıklar ve ifadeleri, duruşları. Sert bir duruş sergiliyorlar hayata karşı bu kadınlar çoğu fotoğrafta. 

 1979 Algerie

Bu fotoğrafı da çok seviyorum. Cezayir ile ilgili bolca fotoğraf bulabildiğim bir tumblr adresinden edindim. Kıyafetler, arabalar, sokaklar çok güzel. Bunca zamanda değişen sadece arabalarmış gibi geliyor insana dikkatli bakınca, sanki şu anda her şey kaldığı yerden devam etmekte gibi. 

 Algeria 1875

Bu kız da giyimi ve takılarıyla bir Berber kızına benziyor. Tarih epeyce eski ama bakışlar bir o kadar aynı. Daha çok güney kısımdan fotoğraflar bunlar, çöle yakın bölgelerden. Bence onlar daha dikkat çekici oluyor zaten. Belki de henüz görmediğimden.


Bu da bir Tuareg kadını. Onların da kendilerine has işaretleri, renkleri, kıyafetleri ve takıları var. Kullandıkları objeler de şu anda büyük ilgi görüyor. Epey de sanata düşkünler, kendi motifleriyle ahşabı, kumaşı ve deriyi işliyorlar. Benim en çok ilgimi çeken objeler arasında geliyor onlara özgü olanlar. Çöl koşullarında yaşamak için pek çok yöntemleri var. Tuareg erkekleri çok sert yüz hatları ve bakışlara sahip. Sadece iki kez Tuareglerden biriyle karşılaşabildim. Onda da uzaktan görünce bile ürküttü içimi. Ama aklımda hep onlarcasını bir arada görebilmek, yaşamlarına bir süreliğine de olsa tanık olabilmek var. Belki bir iki kelam da konuşabilirsem ne muhteşem olurdu. Ama sanırım fransızca bileni epey azdır, bana denk gelmesi lazım.


Günümüzde ise geleneksel kıyafet ile dolaşmak isteyenler böyle giyiniyorlar. Bu pembe olan kıyafetin sarı, turuncu ve kırmızı olanları da var. Daha çok yaşlılar giyiyor diyebilirim ama zaman zaman tercih eden gençlere de rastlıyoruz ama tabi şehir merkezlerinden uzak kesimlerde yaşayanlar gündelik hayatta böyle giyinmeyi tercih ediyorlar. Bu bir kabyle kıyafeti. Benim de beyazı var, arkadaşım hediye etmişti.


Burada da farklı renk ve desenlerini görebilirsiniz. 


Devamında değişik giyim tarzlarını, takıları ve dövmeleri anlatacağım merak edenler için.

6 yorum:

  1. sen tebrık edıyorum nasıl bır anlamlı yazı
    ızleyıcı gadgetın kayıp bloğumda cekılsım var beklerı *-*

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkür ederim. Bu sıra bloglarda birşeyler oluyor benim de yeni yayınlanan yazıları görmüyor blog, izlediğim arkadaşlarımınkini. Geleceğim canım. Sevgiler

      Sil
  2. Yanıtlar
    1. Eskiler hep güzel dimi Nilgüncüm yaa:) Geriye gidebilsek keşke!

      Sil
  3. Günlük sokak kıyafetlerinde o pembe elbise gibi rahat olabildiklerini sanmıyorum. Kültürel kıyafetler güzel ve etkileyici ama sanırım Cezayir köktendinciliğin sarmalında. Kadınlar için rahat bir ülke değil gibi geliyor.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok alışmışlar ki Mehmet bey o kıyafetlere. Her yere giyiyorlar. Ben çok şaşırıyorum günlük diyoruz ama bazen özel zamanlara falan da giyiyorlar. İnsan neden başka şey giymiyorlar diye isyan ediyor:) Kültürel kıyafetler evet çok güzel ve göz alıcı, merak uyandırıcı. Ben de seviyorum. Cezayir eski yıllarındaki gibi değil şimdiler, daha rahat ama geçmişin izlerini hala kendinde barındırıyor. Biz yabancı olmamıza rağmen rahatız, kısa kolluyla falan dolaşıyoruz, sorun yok. Modern olmayan yerlerde hala tabi zorluklar var. Mantalite bazı yerlerde çok sığ tabi. Yine de kadınlar inanın burada Türkiye'de olduğundan rahattır herhalde. Ben Türkiye'de yediğim lafları burada bir kere yememişimdir, buradaki sarı saçlı halimle veya turuncu saçlı halimle..Henüz masumiyet kaybolmamış burada..

      Sil

Yorumlarınız ve paylaşımınız için teşekkürler. Mutlu kalın:)