Kadının sadece adı değil varlığı da yok!

Aslında pek yazmak gelmemişti içimden. Sonrasında yazmaya karar verdim. Böyle günleri pek sevmiyorum. Çünkü yapmacık kutlamalar, çiçeklerle bir günlük unutma sağlıyorlar hepsi bu. Yarının dünden hiç bir farkı yok ki. 

Kadının varlığından rahatsız olan insanlar var. Onların nefes aldıkları bir dünyayı akıllarına sığdıramayanlar, madem dünyaya gelme yanlışı yapılmış öyleyse doğursun çocuk otursun evinde baksın diye düşünen zihniyetler var. Böyle insanların olduğu bir hayatta kimi zaman kadın olmaktan dolayı müthiş üzüntü duyuyorum kimi zaman da nefret doluyorum onlarla aynı havayı soluduğum için. 

Hep güzel umutlarımız var, düzelecek diyoruz ama o zihniyetleri ortadan kaldırmadıkça düzeleceğini düşünmüyorum ben. Eğitim, bilgi burada devreye giriyor işte. Yani en büyük eksiğimiz olarak gördüğüm şey! Çok cahil bir toplumuz!

İlk kez hayatın gerçek yüzüyle Üniversitede bir araştırmaya katıldığımda tanışmıştım. Adana'da çocuk işçilerle ilgili yürütülen bir araştırmaydı. Orada kadınların çilelerine, kız çocukların varlıklarının kabul edilmemesine şahit oldum. O zaman anladım dünyanın, erkeklerin olmasını istediklerini. Kadının yeri yok ki diye düşünmeye o zaman başladım. Elbette güzel gelişmeler oluyor. Elbette iyi yetiştirilen, eşlerinin, arkadaşlarının kıymetlerini bilen evlatlar, erkekler var. iyi ki varlar. Ama erkek evladı olan her annenin amacı oğluna kadına saygıyı, hürmeti ve sevgiyi öğretmek olmalı. Öyle kötü örnekler görüyorum ki bazen inanasım gelmiyor. 

İnşallah erkek egemen dünyanın güzel değişimlerine şahit olabiliriz. İnşallah dünyaya getirdiğimiz kız çocuklarımızın hayatından, geleceğinden endişe etmeyeceğimiz zamanlar yaşayabiliriz. İnşallah kadınlarımız gerçek değerlerine kavuşurlar günün birinde.