Kedileri eşim de ben de çok seviyoruz hatta sanırım o benden daha çok seviyor..Hatta onun bir kedisi de var İzmir de adı da Kokoş. Pek de tatlı pufidik tüylü birşey. Onun fotoğraflarını da koyarım bir ara. Kampta bir tane hamile kedi vardı. Sürekli miyavlıyor ve yiyecek birşeyler istiyordu. Böyle başladı herşey. Sonra hanım doğurdu. Mini mini yavrularını ilk başlarda sadece uzaktan izleyebildik. Sonra şirinler büyüdüler. Ortaya çıkmaya badi badi dolaşmaya başladılar. Öyle tatlılar ki görmelisiniz. Habire annelerinden cok cok süt emiyorlar. Bir de patileriyle annelerinin memelerini ittirmeleri var ki canla başla. Hepsi birden birbirlerini ittiriyorlar süte ulaşmak için. Kamptaki mazgalları geçmeye korkuyorlardı ilk başta. Sonra alışınca büyük bir dikkatle ve patileri kayarak geçmeyi denediler. Hatta onlara kolaylık olsun diye köprü niyetine tahta parçası bile koymuştuk. Şimdi maşallah atlayıveriyorlar hemencecik üstlerinden. Oyuncular çok. Sinekleri kovalıyor, kahve içilen plastik boş bardakların rüzgarda bir o yana bir bu yana savrulmasından kendilerine pay çıkartıyorlar. Küçük cüsseleriyle dört bir yanda plastik bardağı kovalıyorlar. Tabi bir de ağaçlardaki kuşları. Fazla söze ne hacet.. Bakın bizim minik kediciklerimize de şirinliklerini görün diye dün fotoğraflarını çektim. Yemeğimizden artanları hep onlarla paylaşıyoruz. Yemez dediğimiz şeyleri bile hapur hüpür götürüyorlar vallahi.
Arkadaki siyah olanın adı Kömür; Ortadaki ve en yumuşak tüylü olanın ve bizim en çok sevdiğimiz olan bu canavarın adı Çamur aynı zamanda da Tucurnu diyoruz Turuncu'nun kedicesi yani:) Onun yanındaki gri kırçıllı olan ise ikiz; mavi gözlü olanın adı hem Mami hem de Çimen; Yeşil gözlü olan ise Çayır.. Annelerinin adı da Çulup..
İşte bu da Tucurnu'nun yakından görünüşü..Koca bıyıktır kendisi ama son derece yumuşak ve uysaldır..Hem diğerlerinden daha uzun olacak sanıyoruz bunun tüyleri.. 
Şu şebeğin patilerinin güzelliğine baksanıza yahuu..Bu yeşil gözlü olanımız. Diğer mami kadar canayakın değil aslında mami daha sıcak. Çağırınca hemen geliyor. Bebek gibi kucakta uyuyor. Yiğitle de bayağı anlaşıyorlar yaniii kıskanmıyor değilim hani:):)
oofff bayıldım :) bende tam kedi aşığıyımdır,benim siyah kuzun sevda da annemlerde kaldı,eşim biraz mesafeli hayvanlara karşı:) ama poyraz tam anası gibi hemen atlıyıveriyor sevicem diye:)bakın valla,sen ben yardım edicezde onların karnı doyucak dimi ama:)
YanıtlaSilHepsi tam yemelik. Çok tatlılar çok...Evde de besliyor musun bu şekerlerden?
YanıtlaSilGüldemcim;
YanıtlaSilçok şekerler ya valla sorma.bir sevdiriyorlar ki kendilerini sıpalar.elimizden geldiğince doyurmaya çalışıyoruz karınlarını miniklerin.poyrazı sevmesi de ne güzel hayvanları.Çok sevindim valla.
Handecim;
çook tatlılaar evet. evde besleyemiyoruz malesef burda çünkü eve çok az gidip geliyoruz kamptaki odamız da çok küçük.ama en çok istediiğimiz şey ilerde bir gün besleriz inşallah:)evde olmaları ayrı bir güzellik olur:)
Tuğba cım ereğlide ki kedilere nekadar benziyorlar değilmi.Renkleri bile aynı.Ne tesadüf burada köftecinin de yavruları oldu onlarda aynı renk.gri,sarı ve siyahlı.2008 yılı demek cezayir de de kedilerde renkler aynı demek.Hepsi çok şirinler.Hepte üç yavru.Başbakanımız da üç çocuk yapın diyordu ya.Herhalde bi keramet var.
YanıtlaSilBende severim kedileri ama köpekler kadar değil yine de kediler gerçekten karakterli hayvanlar, buna katılıyorum. Gerçekten hepsi birbirinden farklı, hem görüntü hem karakter olarak.
YanıtlaSilkediler dünyasını yeni keşfeden biri olarak bu resimleri gördüğümde işyerimde olmama rağmen "anaaaamm yerim sizi"diye minik bir çığlık attığımı ve herkesin bana deli gözüyle baktığını paylaşmak istedim.Ama öyleler yani...alacaksın eline mıncık mıncık mıncıklayacaksın.Çok güzeller çok:))
YanıtlaSilKedilerden pek hoşlanmıyorum ama bunlar bir başka tatlılarmış cidden.
YanıtlaSilWebmaster cok tesekkurler...
YanıtlaSilSelamlar Neslihan