Bugün

Bugün yine yataktan zor kalktığım bir gün oldu. Aslında uyudukça kızıyorum kendime. Güne erkenden başlamak istiyorum hep. Ama bedenimi yataktan kaldırmak oldukça güç. Nasıl da çekiyor kendine o sıcacık yatak. Halbuki erken uyandığımda daha enerjik oluyorum ve daha güzel geçiyor günüm. Yine de uyumayı seviyorum bunu inkar etmiyorum. Sanırım bir anda o soğuk havalardan sıcağa geçmek de etkiledi beni. Bir rehavet, bir tembellik. Gün içerisinde bile bazen canım hiçbirşey yapmak istemiyor. Hafta sonu epey yorulduk. Cuma sabahı erken uyandık arkadaşlarımızla buluştuk dolaştık. Zaten perşembeden de yorgunduk. Perşembe akşamı dışarda yemek yedik. Bolca yürüdük restoranta kadar. Uzun bir yoldu. Ne zamandır da yürümediğimizden bacaklarımız ağrıdı. Cuma günü bu yüzden yorgun başladı. Ama çok eğlenceli geçti. Bir sürü yeni yer keşfettik yine. Güneşli bir günün getirdiği tüm güzellikler yanımızdaydı. Uzun zamandır görmek istediğim kiliseye gittik. Notre Dame de Afrigue. Yakında fotolarını da koyacağım güzel hafta sonu tatilimizin. Henüz alamadım arkadaşımdan. Sonra güzel bir akşam yemeği yedik. Hafta sonlarımız şenlendi adeta. Neredeyse her hafta tatilinde yeni yerler keşfediyoruz. Kışın ağırlığını sonunda tamamen atıyoruz. Artık yaza yeniğiz..Bir de sezonu açıp yüzmeye başladık mı tamamdır. Sanki sonu gelmez bir mutluluk gibi. Keşke hep yaz olsa.

Bugün yine dayanamadım bir kitap bitirdim. Türkiye'ye gitmeme de az kaldı ya rahatça okuyorum kitaplarımı. Bitmesi kaygısı olmadan. Nasılsa dönüşümde yenileri eşlik edecek bana. Canan Tan'ın kitabını bitirdim bugün. Tam 426 sayfa. "En son yürekler ölür"..Beni bolca ağlattı yalnız bu kitap. Biraz türk filmi tadında ama ne de olsa hayatın içinden. Bittiğinde bile gözyaşlarım damla damlaydı. Beğendim. Okumayı çok seviyorum gerçekten. Aslında bugünüm kitapla geçti diyebilirim. Başka ne yaptın derseniz; yemek yedim ve bir iki tuvalet molası verdim hepsi o. Sonra da ofise geldim nete girip birkaç kelam edebilmek için. Yapmak istediğim o kadar çok şey var ki bazen sırf ne yapacağıma karar veremediğim için çabucak geçiveriyor günüm. Sanki hiç birini o kadar da çok istemiyormuşum gibi. Birini alıp birini bırakıyorum elimden doyumsuz çocuklar gibi. Yine de vazgeçemediğim yegane şey kitaplarım. Ne olursa olsun okuma isteğim bitmiyor bir gün bile. Dün resim yapmak için kalemlerimi aldım elime ama sonra oldukları yerde bıraktım; keçelerimden toplar yaptım öğlen yemeğinden sonra eşimle, biraz da etamin, sonra da film izledim. "Everything is İlluminated".Nihayet izlemeyi başardım. Çok da güzeldi. Tavsiye ederim. Ben de uzun zaman önce melda'dan tavsiye almıştım ama izlemeyi unutmuştum. Filmin müziklerine bayıldım ayrıca görüntüler de bir harika. Koleksiyoncu teyzeye bayıldım. İzleyince anlayacaksınız beni eminim. Bugün de bir film var aklımda izlemeyi çok istediğim. "The Jane Austen Book Club". Tv de rasgelmiştim sonuna. Başından izleyememiştim. Yine de güzeldi. Onun üzerine Jane Austen'in "İkna"sını okudum ilk geldiğimde. Bu filmi de tavsiye ediyorum film seven herkese. Şimdi yazıyorum sonra buradan çıkacağım ve yemeğe gideceğim eşimle. Sonra her akşam olduğu gibi yemek sonrasında bahçede güzel havanın eşliğinde biraz dolaşacağım. Belki biraz sohbet. Sonrada gece yatmadan evvel film seansı. Bakalım bu gece ne var menüde. Yarın yeni bir gün. Yeni güzellikler getirecek bize. Kıymetini bilmek gerek değil mi?