El emeğim göz nurum

Uzun zaman önce kumaş bir çanta dikmiştim. Buradaki kumaşlarım az olduğu için kıyamıyordum da pek aslında bir şeyler yapmaya. Bir yandan da korkuyordum yapamazsam da ziyan edersem diye kumaşları. Nasıl da kıymetli şuncacık şeyler aklınız hayaliniz durur. Ne de olsa benim en büyük eğlencem ve uğraşım burada onlar. Keçelerim, boncuklarım, kalemleri, boyalarım, kumaşlarım, kitaplarım da olmasa ne yapardım bilmiyorum. Ben elbet yapacak birşey bulurdum tabiki de ama neyse işte siz anladınız ne demek istediğimi zaten ben boşuna çırpınıyorum burada.

Bu seferki Türkiye tatilimden gelirken yine biraz malzeme getirdim kendime. Zaten her zamanki gibi alınacaklar listesi de yapmıştım. Perşembe pazarına götürdü annem beni ve oradaki parçacılardan kumaşlar aldım. Metre metre çeşit çeşit o kadar çok kumaş var ki incesinden kalınına. Yeni başladığım için ben bu işe inceleri dikememe korkusundan- ee makinamda çok profesyonel olmadığı için- kalın kumaşları tercih ettim. Dışarıdan kumaşçıdan metresini 7-8 ytl'ye alacağım kumaşlar gibi güzel kumaşları 1-2-3 ytl'ye aldım pazardan. Artık öğrendim de zaten; bundan sonra erken gidip seçeceğim pazardan. Tabiki dükkanlardaki kadar bir sürü desenli çiçekli böcekli şeyler yok ama zaten benim için bunlar şu anlık daha ideal. İnşallah yarın öbürgün daha güzel dikebildiğimde; elim de iyice alıştığında o zaman alırım güzellerinden de. Güzel alınca kullanmaya da kıyamıyor insan. Bu işle uğraşan arkadaşlar bilirler belki benim gibilerse:)

İstanbula da gitmek istiyordum aslında hem boncuk hem kumaş için ama fırsat yaratamadım. Malum kısa zaman olunca hangi birine yetişsin ki insan. Şimdi düşününce ooo diyorum yapamadığım ne çok şey var. Yine de istanbul dan almak tahminimce çok hesaplı oluyor. Bu sefer izmitten boncuk falan hiç almadım. Resmen adam kazıklıyorlar. Düzceye amcamlara gittiğimde yeğenim Elif ile birlikte bir boncukçuya gitmiştik orası epey uygundu. Biraz bişeyler aldık birlikte. Ama keçe ve malzemeleri konusunda gördüğüm kadarıyla İzmit; Adapazarından çok çok ucuz. Allahtan sorup gitmişim o kadar çok fark var ki. Ben bir tabaka keçeyi -ki ölçüsünü bilemiyorum şu an ama epeyce büyük- 5 ytl ye alıyorum onlar avuç içi kadar keçeyi 3 ytl'ye satıyorlardı. Şaşırdım. İstanbul nasıldır bilemiyorum. Artık orada da bir fiyat araştırması yaparız. Hatta bilen arkadaşlarım haber verirlerse çok sevinirim boncuk nerden alınır kumaş nerden alınır keçe nerden bulunur istanbul da diye..Ve de çok karmaşık bir yerde olmazsa da çok sevinirim. Zira korkarım kaybolurum falan:):)

Filleri çok seviyorum diye her fırsatta söylerim. Hem sevimliler, hem de şans getiriyorlar. Hayvanat bahçesine gittiğimde bir fil'e dokunmuştum. O hissimi hiç unutamam. Ağaca dokunmak gibiydi ama aynı zamanda da çok farklıydı. Büyüklüğü karşısında kalakalmıştım. Nasıl da heybetliydi.

Bu da keçeden şirin kuşum. İnternette dolaşırken görmüştüm. Süs olsun diye dolabımın kapağına astım. Keçe olduğu için ve içini de elyafla doldurduğum için çok da pufidik oldu. Yalnız elyaf çabuk söndüğü için epey doldurmak gerekiyor ki pufidik olsun. Yapımı biraz uğraştırıyor ama yine de kolay.

Bu da eskiden atkı olarak başlanmış ama bir türlü sona varamayan örgüm. Yünüm az olduğu için böyle çizgili bir atkı yapayım dedim sonra çok deli işi gibi olduğunu düşünüp vazgeçtim. Eee o kadar uğraşmışım; sökmeye de kıyamadım kenarlarını birleştirdim bir de fermuar diktim ve çanta yaptım. Üzerini de keçe motifler ile süsledim. Çok harika olmadı ama değerlenmiş oldu.

Bunu da anahtarlığa takmak için yaptım. Keçeden kalp. İçinde yine elyaf var.

Bunlar daaaa annemin el emeği göz nuru tığ işleri. Benim için yaptı kuzucum. Bir yerlerde kullanırım diye artan yünleri değerlendirdi. Bir sürü de oldu hem da çok seviyorum ben onları..Acaba nerede kullansam diye de düşünüyorum. Kumaş çanta yaptığımda üzerinde kullanabilirim diye düşünüyorum değişik olur. Bana da öğretti annem. İnşallah unutmadıysam ben de tığ ile değişik motifler yaratacağım bir ara.