Aynadayım,
Korktuklarımla oynamayalı çok zaman olmuş meğer
Şimdi onları
Odalarından çıkardım
Ne olduklarını ve ne olmadıklarını biliyorum artık
Keşke duygularımı eksiltebilseydim..
Kim bilecekti ki?
Hala yaşıyor olmam işlediğim günahlardan daha belirleyici değil..
Kahverenginin bir tonu olmam
Neyi değiştirecekti ki?
Ve aklımın ermişliğinde
Yeni üzümler düşlemek kırmızı kırmızı
Karalığımı silecek miydi?
Üzümlerin çürüdüğünü gördüğümde
Yaşadığımın gümüşten özüyle
Atmayacak mıydım elimi serin sulara?
Delmeyecek miydim günleri.?.
Ölüm olmak güzel şey!
Hele aynalarda..
O kadar da ben olmuştum oysa!!!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorumlarınız ve paylaşımınız için teşekkürler. Mutlu kalın:)