Bir zamanlar Çağan Irmak'ın hayranı olduğum bir dizisi vardı. Sanırım herkes bilir. Çemberimde gül oya. Nasıl deliler gibi televizyonun dibinde büyük bir heyecanla izlerdim. Dışarıdaysam eğer herşeyi bırakır onu izlemek için evin yolunu tutardım. Her bölümde hem ağlar, hem güler, hem de eski zamanlardaki memleketin halini düşünürdüm. Annemler hep anlatırlardı seksenlerde yaşadıklarını. Bazen bana masal gibi gelirdi. Bu filmle kafamdaki masallar gerçeğe dönüştü. bir bir yaşadım sanki her anı. Sonraları daha çok dinler oldum annemle babamın anlattıkları eski zaman hikayelerini. Daha bir anlamlandı sanki benim için. Şerif Sezer "Sultan" karakterini canlandırıyordu orda. Beni en çok etkileyen karakterlerden bir tanesiydi. Şimdi onun dizide ölürken kendi sesiyle okuduğu dizeleri yazıyorum. Her bir kelimesinin içinde dünya kadar yaşam gizli.
"SankiBir ben var benden içeri
O davranıp kalkmakta sanki yükselmekte göğe..
Böyle mi olurmuş ölmek dedikleri
Ah sultan hancıların sultan!
Böyle boylu boyunca uzanıp yatmakta varmış kaderde..
Şu karıncaya can veren rabbim bağışlar mı ki seni?
Hey mübarek şunun çalımına bak hele…
Yaz geliyor zaar..
Yaz gelmekte sen gitmektesin..
Ah sultan.. hancıların sultan!
Hele dön de bir halına bak şimdi
Hele dön de bir bak şimdi…"
içim cızzz etti resmen:(bu diziyi ben ve eşim o kadar çok seviyorduk ki,hala en sevdiğim favori dizimdir:)dizeleri yeniden duymak çok hoşş geldi:)
YanıtlaSilBu diziye ben de bayılıyordum gerçekten. hatta cd ye çektirdim bölümleri bir arkadaşıma yanımda da getirdim arada izliyorum.Öyle içten ve öyle sürükleyici duygusal bir diziydi ki.Şimdi yol arkadaşım var onu da beğeniyorum ama bunun gibi olamaz bence hiçbir dizi.gerçi yol arkadaşımı da burda hiç izleyemedim ama napalım:)
YanıtlaSil