Kına

Dün gece bizim için epey eğlenceli geçti. Birkaç gün evvel burada çalışan Cezayirli sekreter Sadia’nın eline kına yaktığını görmüştüm. Bana da yapar mısın aynısından diye sordum ama yapmayı bilmediğini, onunkini de bir başkasının yaptığını söyledi. Tabi biz bu yanıttan tatmin olmadık iki deli insan olarak; karı koca. Ertesi gün ondan bize kına almasını istedik. O da bize küçük bir paket kına getirdi.

Eşim maşallah pek marifetlidir. Güzel resim yapar, çizimi iyidir, heykel yapar, minik kibrit çöplerinden gitar bile yapmış zamanında bana hediye etmişti daha nişanlı değildik. Güzel gitar çalar. Ben de çalıyorum ama onun kadar iyi sayılmam. Ben şarkı söyleme konusunda iyiyim. Aynı zamanda iyi de fotoğraf çeker. Yani bu adama sahip olduğum için epey şanslıyım. Nazar değmesin! Tüm bunları bildiğimden dedim yiğit bana güzel bir model çizer. Netten biraz araştırma yaptım. Sonra bulduğum resimleri daha basit hale getirmek için parçalar halinde yeniden çizdim. Yemekten sonra odamıza geldik. Önce kalemle çizimleri elime yaptıktan sonra kınayla üzerinden geçtik. Malzememiz yeterli olmadığı için epey uğraştık. Bu iş için normalde aletler var. Kınayı ince bir tüpün ucundan sıkmak suretiyle deriye daha kolay temas etmesini sağlıyorsun. Daha evvel Ankara’da okurken Hintli bir bayana yaptırmıştım. O bakımdan biraz tecrübeli sayılırım. Eksik malzemeden dolayı likit eye-liner’ımın fırçasını feda etmeye karar verdim. Başarılı da olduk bu sayede. Yiğit süper bir iş çıkarttı her zamanki gibi. Resimlerimiz eğlencemizin ve başarımızın kanıtıdır.