Yolculuk

Ne gezgin bir yalnızlıkmış sensizlik!
tutkular arasında boy atmış çığlık
acıların mızrağı hüznün namlusu
hangi yoldan, nasıl buldun ruhumu?soğuk yaprakları arasında yolumun
neyle yaktın ansızın hüznünün ateşini?kim eğitti seni bana getiren adımları?
hırçın ve aralıksız kuşattığında sevda
yırtıp dikenleriyle beni
aslında yüreğimde yanık bir yol açıyordu.ne olduysa işte o zaman oldu..çok uzaktan bir şey göründü bana ağırlığına gömülmüş, toprakla kaplı büyük güzlerin ve yapraklarla nemli gecenin sağırlaştırdığı bir çığlıkla uyandırdı beni..bitkisel rüyamdan!
ve o masum, dingin çocukluğum sanki yıllardır beni arıyormuşçasına bir özlemle bana geri döndü..sanki her mevsim yaz
gölgen tapteze erik kokusu gözlerinin pınarı sanki güneyde gizlenmiş , sıcacık gövden suda taşlar gibi cilalı
salkım dudaklarında çiy taneleri toprağı yaşıyorum senin yanında.
eyy sarı bir taşın yüreği gibi ağır ve denizin dalgasıyla yuvarlanan parlak günler
eyy ateşin susuzluğu, yazın alev yığını
eyy maviye dalmak tutkusu.
eyy yaprakların yarattığı cennet!kimsede yok sendeki yürek vuruşu,bütünsün , kesinsin, teksin..seninle olduğumda aşkla arşınlıyorum yeri göğü..madem ki herşey çifte biçimlidir yaşamda,madem ki sessizliğin kanadı sözdür,
seni seviyorum öyleyse..
seni seviyorum ben,sana yeniden başlamak için,sonsuza yeniden başlamak için,..