6 Nisan 2008 Pazar

Annegülüm ve Babişkom 2

Geçmişi her gün tekrar tekrar yaşıyorum. Düşünüyorum, resimlere bakıyorum. Hayatımı düşünüyorum. Seviyorum bunu yapmayı. Bir tas su kadar berrak olmayı seviyorum. Annemin adı Gül. Bana hep şu mısraları hatırlatıyor annemin bana öğrettiği; "Gül dedi bülbül ; gül'e, gül gülmedi gitti. Gül bülbül'e, bülbül gül'e yar olmadı gitti!"Küçükken konuşmayı öğreniyorken henüz, anneme annegül demişim. Herkes kısaltır kelimeleri daha ilk öğrendiğinde ben uzatmışım annegül diye. Sesimi kasete çekmişler hala dinliyorum zaman zaman. Yemek yeme sorunu olan dumbo kulaklı maviş bir çocukmuşum. Şimdi hala dumbo kulaklı, maviş gözlüyüm ama yemek yemek en büyük zevkim. Annem de bana onun omletlerini özlemişimdir diye bana bugün omlet yapıp resmini çekip yollamış. Afiyetle baktım resmine omletinin annecim. Ve canım babamın 4 nisan doğum günüydü. Yanında olamadık ama can-ı gönülden sevgiyle kutluyoruz doğum gününü babişkocum..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Yorumlarınız ve paylaşımınız için teşekkürler. Mutlu kalın:)