Öncelikle bir Audrey Tatoo hayranıyım diyebilirim. Onu izlemekten acayip zevk alıyorum. Ne kadar da doğal bir görünümü var. Sadece görünüm de değil hareketleri de bir o kadar doğal geliyor bana. Giyinişini de seviyorum kendi halinde ve sade. En son Seviyor Sevmiyor adlı filmini izledim o da çok hoşuma gitti. Amelie yi ise hala tekrar tekrar izliyorum. Özellikle de umuda, mutluluğa, sakinliğe ihtiyacım olduğu zamanlarda. Bu film hayal etmemi ve hayallerime ulaşmamı kolaylaştırıyor adeta. Gerçek hayatta nasıldır bilmiyorum ama kendi gibi olduğunu düşünüyorum hep. Bu benim için aynı ne gibi biliyormusunuz; çocukken öğretmenlerimin naısl bir hayatı olduğunu merak ederdim ben. Benden farklı bir hayat yaşıyorlarmış gibi hissederdim. Yatağımda düşlerdim hayatlarını. Benim için öğretmenler her zaman farklı oldular. Ve bu dünyaya ait olmadıklarını düşünürdüm. Ama bir gün ben de bir öğretmen oldum. Kısa süreliğine de olsa. Küçük bir ortaokulda Türkçe öğretmenliği yaptım. O zaman çocuklarımın benim hayatımı nasıl merak ettiklerine tanık oldum. Onlar da aynı benim bir zamanlar olduğum gibi merak içindeydiler. Evimin kapısında beni beklediklerini hatırlıyorum. Benimle karşılaştıklarında sokakta delice koşup hayatıma bir şekilde girmek, bakmak ve anlamak istiyorlardı. Çok farklı değildim oysa onlardan. Aslında belki de özde herşey aynıydı. İşte Audrey Tatoo ya da başka her kimse bizim yaşadığımız hayattalar ama farklı bir kesitinde. Hayal etmemi zorlaştıracak kadar uzak olmayan bir yerde. Bu kadının filmlerini izleyin. Hayallerinizi zorlayacaksınız.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorumlarınız ve paylaşımınız için teşekkürler. Mutlu kalın:)